Niche culture in the social context

My work was devoted to the principles of niche culture functioning in the social context. I focused on creating and managing a niche culture, i.e. I analysed it from the perspective of people, companies and institutions creating, promoting, and disseminating its content. I was curious why people managing the niche institutions decide on specific cultural content? Is the economic factor the most important for them, or are other values their priority? I was also interested in what opportunities do administrative units offer to such institutions and how are they used? Based on these questions, I conducted 9 interviews with people managing cultural institutions. In addition, during the preparation of my BA thesis, a significant change took place in the social reality – the coronavirus pandemic. I decided to take this into account when conducting research, which significantly influenced the final form of my work. Therefore, I also analysed how the organizations selected by me deal with this situation.In the theoretical part, I focused on discussing and explaining the basic concepts related to this subject, as well as on the analysis of culture from an economic perspective. I tried to define the role of culture in the society. I also showed how the emergence of new technologies influenced the functioning of the cultural market. Part of my work has been devoted to the concept of participation in culture. Although in my research I focused on studying culture from the other side – people creating and managing a niche culture, I could not ignore this area of social research, because culture is valued largely depending on how it is perceived. I explained why contemporary patterns of participation are fragile and need to be constantly updated. Moreover, I presented the three most popular ways of studying participation in culture. I also characterized the phenomenon of online culture – I described how the Internet influenced the functioning of culture in the 21st century.As I have proved in my research, the creators and managers of the niche culture put emphasis on the highest quality of the distributed content. Through the presented art, they try to refer to social reality, repeatedly touching on important social problems. They care about educating their recipients and conveying them the appropriate values. Often, high cultural competences are needed to decode their messages. Institutions use many subsidies, thanks to which they can offer their recipients the presented content at affordable prices or even for free. To promote their activities, they use all mass media – more and more often mainly the Internet.

Moją pracę poświęciłam zasadom funkcjonowania kultury niszowej w kontekście społecznym. Skupiłam się na kreowaniu i zarządzaniu kulturą niszową, tzn. przeanalizowałam ją od strony osób, przedsiębiorstw i instytucji tworzących, promujących i rozpowszechniających jej treści. Ciekawiło mnie, dlaczego osoby zarządzające wybranymi przeze mnie instytucjami i przedsiębiorstwami decydują się na konkretne treści kulturowe? Czy najważniejszy jest dla nich czynnik ekonomiczny, czy jednak to inne wartości są dla nich priorytetem? Interesowało mnie również, jakie możliwości oferują jednostki administracyjne takim instytucjom i jak rzeczywiście są one wykorzystywane? Opierając się na tych pytaniach, przeprowadziłam 9 wywiadów swobodnych z osobami zarządzającymi instytucjami poświęconymi kulturze niszowej. Ponadto w trakcie przygotowań do pisania przeze mnie pracy licencjackiej zaszła istotna zmiana w rzeczywistości społecznej – pandemia koronawirusa. Zdecydowałam się wziąć to pod uwagę przeprowadzając badania, co znacznie wpłynęło na końcową formę mojej pracy. W związku z tym przeanalizowałam również, jak wybrane przeze mnie organizacje radzą sobie z zaistniałą sytuacją. W części teoretycznej skupiłam się na omówieniu i wyjaśnieniu podstawowych pojęć związanych z interesującą mnie tematyką, a także na analizie kultury z perspektywy ekonomicznej. Starałam się określić rolę kultury w funkcjonowaniu społeczeństwa. Pokazałam również, jak powstanie nowych technologii wpłynęło na funkcjonowanie rynku kultury. Część swojej pracy poświęciłam pojęciu uczestnictwa w kulturze. Mimo że w moich badaniach skupiłam się na badaniu kultury od drugiej strony – osób tworzących i zarządzających kulturą niszową, nie mogłam pominąć tego obszaru badań społecznych, ponieważ kultura jest wartościowana w dużej mierze w zależności od tego, jak jest odbierana. Wytłumaczyłam, czemu współczesne wzory uczestnictwa są nietrwałe i trzeba je nieustannie aktualizować. Ponadto przedstawiłam trzy najpopularniejsze sposoby badania uczestnictwa w kulturze. Scharakteryzowałam także zjawisko kultury online – opisałam, jak Internet wpłynął na funkcjonowanie kultury w XXI wieku.Jak udowodniłam w swoich badaniach, twórcy i zarządcy kultury niszowej przede wszystkim kładą nacisk na jak najwyższą jakość rozpowszechnianych treści. Poprzez pokazywaną sztukę starają się nawiązywać do rzeczywistości społecznej, wielokrotnie poruszając istotne problemy społeczne. Zależy im na edukowaniu swoich odbiorców, przekazywaniu im odpowiednich wartości. Często do dekodowania ich przekazów potrzebne są wysokie kompetencje kulturowe. Instytucje korzystają z wielu dofinansowań, dzięki czemu mogą oferować odbiorcom przedstawiane treści w przystępnych cenach lub nawet bezpłatnie. W celu promowania swojej działalności korzystają ze wszystkich środków masowego przekazu – coraz częściej głównie z Internetu.