Wpływ radosnego i smutnego nastroju na monitorowanie źródła informacji oraz pewność odpowiedzi w paradygmacie efektu dezinformacji

Celem przeprowadzonych badań było sprawdzenie wpływu nastroju na poprawność i pewność zeznań świadka naocznego. Kwestia ta jest niezwykle istotna, ponieważ w kontekście sądowym pewność świadka wciąż pełni istotną rolę w ocenie prawdziwości jego zeznań, mimo udowodnionego braku związku między tymi zmiennymi. Na próbie 75 młodych dorosłych podzielonych na trzy równoliczne grupy przetestowano hipotezy mówiące o przeciwstawnym wpływie radosnego i smutnego nastroju, zarówno na trafność odpowiedzi udzielanych w teście monitorowania źródła informacji, jak również na pewność tych odpowiedzi gdy są one błędne. Analiza wykazała pełną skuteczność zastosowanej metody manipulacji jedynie w zakresie smutnego nastroju. Uzyskane wyniki nie pozwoliły na potwierdzenie żadnej z postulowanych hipotez. Dokonano omówienia ograniczeń przeprowadzonego eksperymentu, jak również potencjalnych ulepszeń procedury, które powinny zostać uwzględnione w przyszłych badaniach w tym obszarze.

The aim of the conducted study was to explore the influence of mood on the accuracy and confidence of eyewitness testimony. This issue is extremely important because in the judicial context the witness' confidence still plays an important role in assessing the truthfulness of his testimony, despite the proven lack of connection between these variables. On a sample of 75 young adults divided into three even groups, hypotheses about the opposite effect of happy and sad mood, both on the accuracy of answers given in the source monitoring test, and on the confidence of incorrect answers were tested. The analysis showed that the used manipulation method was fully effective only in the condition of inducing sad mood. The obtained results didn’t confirm any of the hypotheses. The limitations of the experiment were discussed, as well as improvements to the procedure that should be considered in future research.