Introduction: Nursing involves a lot of professional risks. Growing shortage of medical staff combined with their low job satisfaction may have a negative impact on the quality of provided health care.Aim: The aim of this study was to determine job satisfaction among nurses with master’s degree employed in hospitals, including positively and negatively evaluated job aspects. Furthermore, to indicate factors having significant impact on the level of job satisfaction perceived by interviewees and to assess intensity of negative emotions: fear, stress, anger and sadness, which are work-related and to examine the level of physical and mental workload.Materials and methods: To investigate views among respondents with Master of Science in Nursing degree (MSN) methods of survey and estimating were used. Techniques of poll and rating scale were applied with the use of self-prepared questionnaire and Misener Nurse Practitioner Job Satisfaction Scale (MNPJSS). The study involved 88 nurses with MSN employed in hospitals within Cracow and Katowice.Results: Overall job satisfaction among nurses with MSN employed in hospitals was mediocre (mean of 6,57 in 0-10 scale). Interviewees were mostly pleased with professional cooperation (mean of 4,15 in 1-6 scale) and least satisfied with benefits (mean of 2,99 in 1-6 scale). Older nurses, with long job seniority and those who completed professional trainings or courses reported lower satisfaction with benefits provided in work (p respectively: 0,018; 0,012; 0,014). Working a 8 hour shift with regular work hours was connected to significantly higher job satisfaction than working a 12 hour shift work (p=0,017). Nurses working in invasive treatment wards or having a side job were less satisfied with professional, social and community relationships compared respectively to nurses working in non-invasive wards (p=0,019) and employed in single job (p=0,036). However, nurses who conciously chose their profession were more satisfied with this aspect than respondents with other choice motivations (p=0,020). Working as a nurse was connected to significant physical and mental workload and item had a large impact on feeling stress, whereas relatively smaller on feeling sadness. Along with the growth of job satisfaction, internal motivation to fully engage in professional duties increased (Spearman’s rho =0,711;p<0,001) whereas motivation to change job and willingness to seek employment abroad decreased (Spearman’s rho respecitively -0,593 and -0,286; p-value respectively <0,001 and 0,009).Conclusion: Among nurses with MSN job satisfaction with benefits as well as professional, social and community relationships at work are dependent on a variety of factors: age, job seniority, choice of profession motive, completion of trainings, ward type and having a side job. Nurses working a 8 hour shift with regular work hours achieve higher overall job satisfaction level than those working a 12 hour shift. Job satisfaction increases internal motivation and decreases willingness to change job, including moving abroad for economic reasons.
Wstęp: Pielęgniarstwo jest obciążone wieloma zagrożeniami zawodowymi. Przy rosnących brakach personelu medycznego niska satysfakcja zawodowa pracowników szpitala może wpływać negatywnie na jakość świadczonej opieki zdrowotnej.Cel pracy: Określenie poziomu satysfakcji zawodowej magistrów pielęgniarstwa pracujących w szpitalach, w tym zidentyfikowanie pozytywnie i negatywnie ocenianych aspektów pracy zawodowej. Ponadto poznanie czynników wpływających w istotny sposób na poziom odczuwanej satysfakcji, a także określenie stopnia nasilenia negatywnych emocji: lęku, stresu, gniewu i smutku, związanych z wykonywaną pracą oraz zbadanie stopnia obciążenia fizycznego i psychicznego w pracy.Materiał i metoda: Do badania opinii magistrów pielęgniarstwa zastosowano metody sondażu diagnostycznego i szacowania. Posłużono się technikami ankiety oraz skali szacunkowej, wykorzystując autorski kwestionariusz ankiety oraz arkusz skali Misener Nurse Practitioner Job Satisfaction Scale (MNPJSS). Badania przeprowadzono w grupie 88 magistrów pielęgniarstwa zatrudnionych w szpitalach w obrębie Krakowa i Katowic.Wyniki: Ogólny poziom satysfakcji z wykonywanej pracy w grupie magistrów pielęgniarstwa zatrudnionych w szpitalach był przeciętny (średnia 6,57 w skali 0-10). Badani byli najbardziej zadowoleni z aspektu współpracy zespołowej (średnia ocen 4,15 w skali 1-6), a najmniej z otrzymywanych benefitów (średnia ocen 2,99 w skali 1-6). Starszy wiek, dłuższy staż pracy w zawodzie oraz ukończenie szkoleń lub kursów zawodowych były związane z mniejszą satysfakcją z otrzymywanych w pracy benefitów (p odpowiednio: 0,018; 0,012; 0,014). Praca w systemie jednozmianowym wiązała się z istotnie wyższym poziomem satysfakcji zawodowej personelu niż praca w systemie zmianowym (p=0,017). Osoby pracujące w oddziałach zabiegowych lub mające dodatkowe miejsce zatrudnienia były mniej zadowolone z profesjonalnych, socjalnych i społecznych interakcji w porównaniu odpowiednio do osób zatrudnionych w oddziałach zachowawczych (p=0,019) oraz pracujących w jednej placówce (p=0,036). Natomiast pielęgniarki i pielęgniarze, którzy świadomie wybrali zawód byli bardziej zadowoleni z tego aspektu niż osoby o innym motywie wyboru (p=0,020). Wykonywanie zawodu pielęgniarki/ pielęgniarza wiązało się ze znacznym obciążeniem fizycznym i psychicznym, a także miało duży wpływ na odczuwanie stresu, natomiast stosunkowo mniejszy - smutku. Wraz ze wzrostem satysfakcji z pracy zwiększała się motywacja wewnętrzna do pełnego zaangażowania w obowiązki zawodowe (Rho Spearmana=0,711;p<0,001) oraz zmniejszała się motywacja do zmiany miejsca zatrudnienia (Rho Spearmana=-0,593;p<0,001) i chęci wyjazdu za granicę w celach zarobkowych (Rho Spearmana=-0,286;p=0,009).Wnioski: Ocena zadowolenia magistrów pielęgniarstwa z otrzymywanych benefitów oraz profesjonalnych, socjalnych i społecznych interakcji w pracy zależy od różnych czynników: wieku, stażu pracy w zawodzie, motywu wyboru zawodu, odbytych szkoleń, typu oddziału oraz posiadania dodatkowych miejsc zatrudnienia. Osoby pracujące w systemie jednozmianowym osiągają wyższy poziom ogólnej satysfakcji z pracy niż osoby pracujące w systemie zmianowym. Satysfakcja z pracy zwiększa motywację wewnętrzną i zmniejsza chęć zmiany miejsca pracy, w tym wyjazdu za granicę w celach zarobkowych.
