Dorota Pomykała i jej aktorstwo

The topic of thesis is Dorota Pomykała, an National Stary Theatre actress in Krakow. It describes the functioning of the actress's profession through the prism of changing theater styles. The thesis includes following spectacles: "Life is a dream" (1983) dir. Jerzy Jarocki, "The Triumph of the Will" (2016) dir. Monika Strzępka, "Boy is coming" dir. Marcin Wierzchowski (2019). The thesis includes fictional content, artistic means of expression. Role descriptions are a chronology of the creation of performances from the source: primarily from the book “Acting Polish Generations” and "Jerzy Jarocki, the artist of the theater" by Beata Guczalska, as well as many performances reviews. The tools of describing performative turns were also used, in order to bring out the differences between theatrical conventions in the past and today. The work also reflects on Dorota Pomykała's current place in her professional space. It problematizes the following issues: what professional compromises the actress has to deal with, the actress fits into the conventional theater convention, whether it is possible to define her belonging to a particular acting / directing style and how she modifies her workshop possibilities on stage.

Niniejsza praca stanowi studium przypadku Doroty Pomykały, aktorki NST w Krakowie. Opisano w niej funkcjonowanie w zawodzie aktorki przez pryzmat zmieniających się stylów teatralnych. Zanalizowano następujące spektakle: „Życie jest snem” (1983) reż. Jerzego Jarockiego, „Triumf woli” (2016) reż. Moniki Strzępki, „Nadchodzi chłopiec” reż. Marcina Wierzchowskiego (2019). W pracy uwzględniono treści fabularne, artystyczne środki wyrazu i opisy roli uwzględniając chronologię powstania spektakli, korzystając z następujących źródeł naukowych: przede wszystkim z książek „Aktorstwo polskie generacje” i „Jerzy Jarocki artysta teatru” Beaty Guczalskiej, a także wielu recenzji spektakli. Skorzystano również z narzędzi opisu zwrotów performatywnych stosowanych w przedstawieniach w celu wydobycia różnic konwencji teatralnych kiedyś i dziś. Praca zawiera także refleksje na temat obecnego miejsca Doroty Pomykały w zawodowej przestrzeni. Problematyzuje następujące kwestie: z jakimi zawodowymi kompromisami aktorka musi się zmierzyć, w jaką konwencję teatralną wpisuje się aktorka, czy można określić jej przynależność do konkretnego stylu aktorskiego/reżyserskiego i w jaki sposób modyfikuje swoje możliwości warsztatowe na scenie.