The use of escape rooms in dissonant cultural heritage management

Celem pracy jest zbadanie w jaki sposób badane organizacje - Muzeum Śląskie w Katowicach i Black Cat Escape Room w Warszawie wykorzystują escape roomy do zarządzania trudnym dziedzictwem kulturowym. Tak zwane pokoje zagadek cieszą się coraz większą popularnością wśród odwiedzających. Tworzy to nowe możliwości dla podmiotów działających na rzecz upowszechniania dziedzictwa - przekazywania treści często trudnych w sposób immersyjny i angażujący graczy. Pierwsze dwa rozdziały poświęcone są zagadnieniom teoretycznym dotyczącym materialnego, niematerialnego oraz trudnego dziedzictwa kulturowego, a także zarządzania nim, historii escape roomów, ich ewolucji oraz rodzajom, czy przykładom nieszablonowego zastosowania. W trzecim rozdziale zaprezentowano wyniki przeprowadzonych badań. Tym samym podjęto refleksję na temat motywacji przyświecającej twórcom historycznych escape roomów oraz towarzyszących im trudności, starano się także zagłębić w sam proces ich powstawania.

The aim of the study is to investigate how the surveyed organizations - Silesian Museum in Katowice and Black Cat Escape Room in Warsaw use escape rooms to manage dissonant cultural heritage. Nowadays escape rooms are becoming more and more popular with visitors. This creates new opportunities for entities working to disseminate heritage - transmitting often difficult content in an immersive and engaging manner. The first two chapters are devoted to theoretical issues concerning material, intangible and dissonant cultural heritage, as well as its management, history of escape rooms, their evolution and types or examples of unconventional use. The third chapter presents the results of the research. Thus, a reflection was undertaken on the motivation of the creators of historical escape rooms and the accompanying difficulties, efforts were made to delve into the very process of their creation.