Odbiór różnych rodzajów komizmu a możliwości intelektualne 10- i 15-latków

Celem badań było określenie relacji między odbiorem różnych rodzajów komizmu (werbalnego, wizualnego i werbalno-wizualnego) a możliwościami intelektualnymi 10- i 15-latków. Weryfikowano hipotezę o istnieniu znaczącego związku między zdolnościami intelektualnymi a rozumieniem i oceną stopnia zabawno- ści wszystkich rodzajów komizmu w obu grupach wyróżnionych ze względu na wiek. W badaniach zastosowano dwie metody: do pomiaru odbioru komizmu - Zestaw Dowcipów i rozmowę (skonstruowane przez autorkę), do diagnozy możliwości intelektualnych - Test Matryc Ravena w wersji standardowej (TMS). Wzięło w nich udział 165 osób: 72 w wieku 10 lat i 93 w wieku 15 lat. Weryfikowana hipoteza uzyskała jedynie częściowe potwierdzenie. W obu grupach wiekowych łącznie oraz w każdej z osobna dzieci o większych możliwościach intelektualnych lepiej rozumiały komizm ogólnie (niezależnie od kategorii) oraz komizm werbalny i werbalno- wizualny niż dzieci o mniejszych zdolnościach intelektualnych. W żadnej z badanych grup nie stwierdzono jednak istotnego związku między poziomem intelektualnym a: rozumieniem komizmu wizualnego oraz oceną zabawności komizmu niezależnie od jego rodzaju. Można przypuszczać, że: 1) rozumienie i ocena stopnia zabawności to dwa różne aspekty odbioru komizmu, prawdopodobnie determinowane różnymi czynnikami', 2) rozumienie komizmu wizualnego jest w większym stopniu uwarunkowane zmiennymi temperamentalno- -osobowościowymi niż poznawczymi.