O potencjale kina science fiction w eksperymentalnym myśleniu o przyszłości na przykładzie "Arrival" Denisa Villeneuve’a

The aim of the article is to examine the cinematic mechanisms of presenting time in the context of "Arrival" by Denis Villeneuve. In the Canadian director's movie, the creative (re)design of the conventions of science fiction cinema (especially the stories of the invasion of highly developed galactic civilizations) is used - within the melodramatic mode of narration - to explicate the intellectual (cognitive estrangement) problematic status of the alternative conceptualization of time and its existential consequences. However, the author pays special attention to the issue of the (non)linear - due to prospectives - narrative structure in the context of experimental (speculative) thinking about the future through fiction.

Celem artykułu jest analiza kinowych mechanizmów przedstawiania problematyki czasu w kontekście "Nowego początku" ("Arrival") Denisa Villeneuve'a. Kanadyjski reżyser twórczo (re)projektuje konwencje kina science fiction (opowieści o inwazji wysokorozwiniętych cywilizacji z odległych galaktyk) oraz wykorzystuje melodramatyczny modus opowiadania, co pozwala mu zarówno przybliżyć widzom (intelektualnie - poprzez poznawcze wyobcowanie) alternatywną konceptualizację czasu, jak i zarysować jej egzystencjalne konsekwencje. Dla niniejszych refleksji decydująca jest identyfikacja wynikającego z futurospekcji zaburzenia linearnej struktury narracji, bowiem w tym kontekście ujawnia się możliwość odczytania filmu w kategoriach eksperymentalnego (spekulatywnego) myślenia o przyszłości poprzez fikcję.