Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Dante's Beatrice ("dolce amica") and Petrarch's Laura ("dolce nemica") : "charis" and poetry

Tytuł:
Dante's Beatrice ("dolce amica") and Petrarch's Laura ("dolce nemica") : "charis" and poetry
Beatrycze Dantego ("dolce amica") i Laura Petrarki ("dolce nemica") : "charis" i poezja
Autorzy:
Maślanka-Soro, Maria
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Avalon
Słowa kluczowe:
Rerum vulgarium fragmenta/Sonety do Laury
Beatrice
Rerum vulgarium fragmenta
Secretum/Moja Tajemnica
Boska Komedia
Dante
Petrarca
Życie Nowe
Vita Nuova
Divine Comedy
Charis
Beatrycze
Secretum
Laura
Petrarka
Język:
polski
Dostawca treści:
Repozytorium Uniwersytetu Jagiellońskiego
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The article contains an analysis of two most famous female characters in Italian literature: Beatrice and Laura and the role which their charis performed in the oeuvre of Dante and Petrarch. The author also analyses the poets’ understanding of the functions of poetry. Charis was described as beauty, grace, but also internal beauty, or even mercy – as in the case of Beatrice, and an internal image of Laura full of contradictions which affected the relation of the poet to her. The object of the research is not the historical attributes of Beatrice and Laura (we even do not know whether the latter actually existed), but their literary representations existing in different works of both authors. In the interpretative analysis the author refers to "Vita Nuova" and "Divina Commedia" by Dante and "Secretum" and "Rerum vulgarium fragmenta" by Petrarch. The auto-destructive amorous illusion of the younger poet has been juxtaposed with the evolutionary dimension of affection by Alighieri: both phenomena decisively influenced the development of their artistic work.

Tematem artykułu jest analiza dwóch najsłynniejszych postaci kobiecych w literaturze włoskiej, Beatrycze i Laury i roli, jaką ich charis, rozumiana jako uroda, wdzięk, ale także piękno wewnętrzne, czy nawet łaska w – przypadku Beatrycze – oraz pełen sprzeczności obraz wewnętrzny Laury rzutujący na stosunek poety do niej, odegrały w twórczości Dantego i Petrarki i w pojmowaniu przez nich celów poezji. Przedmiotem zainteresowania nie są historyczne cechy osobowości Beatrycze i Laury (nie wiemy nawet, czy ta ostania istniała naprawdę), a jedynie ich wyobrażenie literackie, obecne w różnych dziełach obu twórców. W analizie o charakterze interpretacyjnym autorka artykułu odwołuje się do "Vita Nuova" i "Divina Commedia" Dantego oraz do "Secretum" i "Rerum vulgarium fragmenta" Petrarki. Auto-dekonstrukcji miłosnej iluzji młodszego poety zostaje przeciwstawiony ewolucyjny wymiar miłości Alighierego: oba te zjawiska decydująco wpłynęły na rozwój ich twórczych osobowości.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies