#METOO in Polish theatre education

This article discusses the #metoo movement in the Polish theatre. The author, referring to the thesis by Agnès Grossmann, notes that just like in the cinema, in which #metoo was initiated, the theatre reproduces images of women subjected to the male gaze. She then looks at how this problem of representation translates into the working conditions of women in the theatre. The paper presents the current state of research and actions regarding violence (including sexual violence) in theatres around the world. Applying these considerations to Poland, the author writes how this problem resonates with the situation of women in Poland. In the context of the theatre, the location of substantive and practical preparation for #metoo were theatre schools. Surveying events in the two most important and prestigious centres of theatre education, the author first makes a diagnosis of existing problems and then examines the process of combating them through the prism of Sarah Ahmed's concept of “walls” and the affective theory of paranoia and reparation according to Eve Kosofsky Sedgwick

#Metoo u poljskom pozorišnom obrazovanju. Ovaj članak raspravlja #metoo pokret u poljskom pozorištu. Autorka, koristeći se zaključcima Agnes Grosman, opaža da kao i u bioskopu, u kome je #metoo otpočeo, pozorište reprodukuje imidže žena kao podređene muškom pogledu. Potom, autorka raspravlja kako se ovaj problem reprezentacije prevodi u radne uslove žena u pozorištu. Rad predstavlja trenutno stanje istraživanja i aktivizma u vezi nasilja (uključujući i seksualnog nasilja) u pozorištu u svetu. Primenjujući ove rasprave na Poljsku, autorka zaključuje kako problem korespondira sa položajem žena u Poljskoj. U pozorišnom kontekstu, mesto značajne i praktične pripreme #metoo pokreta bile su pozorišne škole. Istraživanjem događaja u dva najvažnija i najprestižnija centra pozorišnog obrazovanja, autorka prvo izvodi dijagnozu postojećih problema te potom ispituje postupak borbe koji se može izvesti uz upotrebu pristupa koncepta „zidova“ koji je razvila Sara Ahmed i afektivne teorije paranoje i reparacije prema Iv Kosofski Sedžvik. Ključne reči: #metoo, pozorište, gluma, institucija, obrazovanje, efekti.