Czy najwyższe organy kontroli są elastyczne? : orientacja poznawcza i środki sprawności

Purpose: Public organizations operate in a turbulent and increasingly less predictable environment. According to Wagner's law, they must meet better growing social needs, which increase as civilization progresses. Such a situation creates challenges for supreme audit institutions (SAIs), which are the most important public auditors. They must determine how the public organizations realized programs in the past and what factors may disrupt the realization of plans in the future. No one questions the public auditors' role in financial accountability and management. However, are the public auditors agile? This research aims to resolve this research question. Approach/Methodology/Design: The insights in this paper have emerged iteratively by considering both theory and the empirical case based on public auditors' database analysis and unstructured interviews with randomly selected Polish SAI auditors. Such methodology is consistent with an abductive approach. Findings: Based on available evidence, I offer the potentially radical generalization that SAI's current role is partially useless for society. Therefore, there is a need to implement an agile concept in SAI. Practical Implications: The article brings several valuable pieces of information that can be the base material and reference to further research. Study results can be a starting point of discussion and analysis on each auditor's agility, both from the public and private sectors. The twelve original and universal agile principles relating to the activity of auditors have been formulated. Originality/Value: There are several studies on SAIs; however, it is the first study, which aims to determine whether public auditors are agile, and first, where such agile principles of auditing were created.

Organizacje publiczne działają w burzliwym i coraz mniej przewidywalnym środowisku i zgodnie z prawem Wagnera muszą odpowiadać na rosnące potrzeby społeczne. Taka sytuacja stwarza wyzwania dla najwyższych organów kontroli, które są najważniejszymi kontrolerami publicznymi. Muszą określić, w jaki sposób organizacje publiczne realizowały programy w przeszłości i jakie czynniki mogą zakłócić realizację planów w przyszłości. Nikt nie kwestionuje roli kontrolerów publicznych w zakresie poprawy odpowiedzialności finansowej i zarządzania. Czy jednak są oni elastyczni? Niniejsze badanie ma na celu rozwiązanie tego pytania badawczego. Spostrzeżenia zawarte w tym artykule pojawiły się iteracyjnie, rozważając zarówno teorię, jak i przypadek empiryczny w oparciu o analizę dostępnej publicznie bazy danych i nieustrukturyzowane wywiady z losowo wybranymi kontrolerami z Polski. Taka metodologia jest zgodna z podejściem abdukcyjnym. Opierając się na dostępnych dowodach, przedstawiam potencjalnie radykalne uogólnienie, że obecna rola organu kontroli jest częściowo bezużyteczna dla społeczeństwa. W związku z tym istnieje potrzeba wdrożenia zwinnej koncepcji w działalności kontrolerów. Artykuł przynosi kilka cennych informacji, które mogą być materiałem bazowym i odniesieniem do dalszych badań, jak też punktem wyjścia do dyskusji o sprawności każdego kontrolera, audytora zarówno z sektora publicznego, jak i prywatnego. Sformułowano dwanaście oryginalnych i uniwersalnych zasad zwinnych odnoszących się do działalności kontrolerów i audytorów. Istnieje kilka badań dotyczących działalności organu kontroli; jest to jednak pierwsze badanie, które ma na celu ustalenie, czy kontrolerzy publiczni są zwinni, i pierwsze, gdzie zostały zaproponowane wytyczne zwinności kontrolerów.