The Impossible "becoming-man” : Ovidiu Anemţoaicei’s "Male bodies and sexual difference. A proposal for a feminist corporeo-ethics"

Dans le présent article, j’examine les thèmes majeurs du livre d’Ovidiu Anemţoaicei O propunere de corpo-etică feministă. Masculinităţi și filosofia diferenţei sexuale [Une proposition d’éthique corporelle féministe. Les masculinités et la philosophie de la différence sexuelle] (2017). Anemţoaicei y propose une nouvellemise en perspective des liens entre corps masculins, hommes et masculinités, tout en actualisant la notion de différence sexuelle selon Luce Irigaray et en l’appliquant au champ des Men’s studies. Les interprétations d’ouvrages de la philosophe francobelge mènent le chercheur roumain à une lecture post-deleuzienne du concept de « devenir-homme », ce qui lui permet ainsi de délimiter un cadre théorique pour une nouvelle attitude éthique masculine, non hégémonique envers les corporalités féminines et masculines.

In this contribution, the author attempts to critically discuss main issues referred to by Ovidiu Anemţoaicei in his book Male Bodies and Sexual Difference. A Proposal for a Feminist Corporeo-Ethics (published in Romanian, 2017). Anemţoaicei’s is a new take on relations between male bodies, men, and masculinity that endeavours to implement, in the field of men’s studies, the notion of sexual difference as understood in Luce Irigaray’s thought. His readings of Irigaray’s works lead Anemţoaicei to a post-Deleuzian interpretation of the concept of “becoming-man,” which allows him to outline a framework of newly-defined masculinity, a non-hegemonic ethical stance on female and male corporeality.

W niniejszym szkicu podejmuję się krytycznego omówienia głównych zagadnień poruszonych przez Ovidiu Anemțoaicei w książce O propunere de corpo-etică feministă. Masculinități și filosofia diferenței sexuale (2017). Anemțoaicei proponuje nowe ujęcie związków pomiędzy męskimi ciałami, mężczyznami i męskościami, aktualizując na polu men’s studies pojęcie różnicy płciowej w rozumieniu Luce Irigaray. Interpretacje prac belgijsko-francuskiej filozofki prowadzą rumuńskiego badacza do post-deleuzjańskiego odczytania konceptu „stawania-się-mężczyzną”, co pozwala mu tym samym zarysować teoretyczne ramy dla nowej męskiej, niehegemonicznej postawy etycznej względem kobiecych i męskich cielesności.