Crushed People : Kantor and trauma theory

Artykuł analizuje obecne w twórczości Tadeusza Kantora sytuacje stłoczenia ludzi w ciasnych pomieszczeniach jako rodzaj powidoku związanego z obrazami Holokaustu. Artysta odwołuje się do doświadczeń traumatycznych i stara się równocześnie zmylić widzów, ukryć przed nimi historyczne źródła i konteksty tworzonych sytuacji.

The article analyzes the situations of crowding people in tight spaces present in Tadeusz Kantor's work as a kind of after-images associated with images of the Holocaust. The artist refers to traumatic experiences and at the same time tries to confuse viewers, hide from them historical sources and contexts of the situations he creates.