Między sacrum a profanum : możliwość postsekularnej interpretacji poezji Zbigniewa Herberta

Celem artykułu jest analiza wybranych utworów poetyckich Zbigniewa Herberta w pespektywie filozofii postsekularnej. Począwszy od debiutanckich utworów, poprzez cykl Pan Cogito, aż po ostatnie utwory z tomu Rovigo, autor podejmuje dialog z kategoriami mitu, sacrum i profanum; natury i kultury. Ich analiza pozwala przedstawić twórczość Herberta jako poezję zwątpienia i ironii, krytycznej niepewności i Agambenowskiej "profanacji". Kontekstem dla proponowanej lektury są koncepcje teoretyczne Mircei Eliadego, Johna McClure’a, Ryszarda Nycza oraz Piotra Bogaleckiego.