Klasyfikacja duchologicznego w muzyce postradzieckiej

Od zakończenia zimnej wojny, na całym świecie pojawił się nowy nurt w kulturze popularnej: nurt ponownego wyobrażania sobie przestarzałych utopijnych wizji przyszłości, skonceptualizowanych w poprzedniej epoce, epoce wojny ideologicznej — zjawiska, w których powrót do przyszłości, które nigdy nie powstały, nadano mu nazwę „duchologia”. Podczas gdy temat duchologii w muzyce był nieustannie badany przez różnych analityków, przedmiot badań był konsekwentnie postrzegany jako zjawisko unikalne dla świata zachodniego. W tej pracy podejmuje się próbę klasyfikacji duchologii na postradzieckiej scenie muzycznej. Dając definicję, czym jest duchologia, jak odnosi się do medium muzycznego, a także śledząc ewolucję zjawisk w wielu scenach muzycznych i subkulturach, zyskujemy niezbędne narzędzia do rozpoczęcia klasyfikowania duchologii w twórczości muzyków pracujących w krajach byłego Układu Warszawskiego. Wbrew temu, co wcześniej zakładali badacze jako zjawisko związane z określonym położeniem geograficznym i specyficznymi stylami, dochodzimy do wniosku, że scena duchologiczna tworzy sieć różnych podrodzajów, z których każdy może mieć swoje specyficzne podejście do oddania bardzo duchologicznego poczuj wszystkie sukcesy podrodzajów w dyrygowaniu słuchaczem. Udało nam się również zapewnić głęboki i spójny wgląd w estetyczne podstawy duchologii, ponieważ omówiliśmy również, w jaki sposób nostalgiczne uczucie, które ma inspirować muzyka, jest wspierane przez sposoby pracy z wizualizacjami, aby pomóc przekazać niezbędne ton. Chociaż istnieją podstawy do przyszłych badań nad którymkolwiek z omawianych podrodzajów – lub jeszcze nie omówionych, ze względu na trwającą ewolucję różnych scen muzycznych i podscen, cel stworzenia zarysu identyfikacji duchologicznej został osiągnięty w tym artykule i, w ten sposób, ma na celu zapewnienie użytecznych ram dla głębszych przyszłych badań.

Since the end of the Cold War, a new trend in popular culture has arisen worldwide: the trend of reimagining the obsolete utopian visions of the future, which were conceptualised in the prior epoch, the era of ideological war — the phenomena, in which this return to the futures-that-never-were arises, was given the name of "hauntology".
While the topic of hauntology in music has been continuously researched by various analysts, the object of research has consistently been perceived as a phenomena unique to the Western world. In this Thesis, an attempt to classify hauntology in the Post-Soviet music scene is undertaken. Giving a definition to what hauntology is, how it relates to the musical medium, as well as tracing the evolution of phenomena in the many music scenes and subcultures, we gain necessary tools to starts classifying the hauntological in the works of the musicians, working in the former Warsaw Pact countries. Contrary to what has previously been assumed by researchers as a phenomena, bound to certain geographical location and specific styles, we reach a conclusion that hauntological scene makes up a web of various subgenera, every of which may have its specific approaches to conveying the very hauntological feel all of the subgenera success in conducting to the listener. We were also able to provide a deep and coherent insight into the aesthetic foundations of the hauntology, as we have also discussed the ways the nostalgic feeling that the music has to inspire is supported by the ways of working with the visuals to help convey a necessary tone. While there is ground for a future research into any of the subgenera discussed — or yet, not discussed, due to the ongoing evolution of the various music scenes and subscenes, the goal of creating an outline of identifying the hauntological has been met in this paper and thus it aims to provide a useful framework for any deeper future research.