The fiction of interactivity : participatory films and their constraints

Niniejszy artykuł jest próbą krytycznej analizy zjawiska określanego mianem „filmów interaktywnych”, reprezentowanego przez „Black Mirror: Bandersnatch”. Autor artykułu, wykazując zasadnicze problemy z interaktywnością mediów komputerowych jako takich, proponuje bardziej adekwatną nazwę: „filmy partycypacyjne”. Prześledzenie ich historii od lat 30. XX wieku, przez pełnometrażowe gry wideo, po współczesne hybrydy trójwymiarowych gier cyfrowych i form filmowych, pokazuje ich potencjał i ograniczenia. Autor dochodzi więc do wniosku, że „Bandersnatch” nie jest zjawiskiem nowatorskim, lecz anachroniczną kontynuacją dotychczasowego dorobku filmów partycypacyjnych.

This article aims to analyze critically a phenomenon described as “interac­tive films”, represented by Black Mirror: Bandersnatch. The author of the article, pointing out crucial problems with the interactivity of computer media as such, suggests the more pertinent name: “participatory films”. Tracing their history from the 1930s, through full-motion video games, to contemporary hybrids of three-dimensional digital games and film forms, the author shows their poten­tials and constraints. Thus, the author concludes that Bandersnatch is not an innovative phenomenon but an anachronistic continuation of the participatory films’ up-to-date achievements.