Adolescent mental health and activities in the period of social isolation caused by the COVID-19 pandemic

Purpose: The aim of the study was to investigate the relationship between the forms of youth activity (in a virtual environment and in the real world) and their mental health in the period of forced social isolation related to the COVID-19 pandemic. The findings presented here are part of a larger international project (research-all.org). Methods: The subjects were students of primary and secondary schools in Kraków (N = 455), aged 11 to 18 (M = 15.38, SD = 2.10). The instruments used in this study were: the MHC-SF Karaś, Cieciuch and Keyes wellbeing scale, the Connor-Davidson CD-RSC resilience scale, and the DASS-21 Lovibond scale designed to measure depression, anxiety and stress. The participants also reported the amount of time they spent on eight types of activity (online and offline) during and before social isolation. Results: Correlation analysis showed that the more time students spend actively in a virtual environment, the higher the level of depression (r = 0.27; p < 0.001), anxiety (r = 0.25; p < 0.001), stress (r = 0.25; p < 0.001). The duration of online activity is also negatively correlated with psychological well-being (r = –0.13; p = 0.013), emotional well-being (r = –0.15; p = 0.003) and social well-being (r = –0.12; p = 0.026). Well-being increases with a higher number of activities that are not mediated by a screen medium (r = 0.17; p = 0.001). Conclusions: Social isolation resulted in an increase in online activity both in education and in the social life of young people. The results obtained indicate the intensification of negative affectivity in adolescents who spend more time in the online environments. Moreover, the protective role of non-Internet physical and social activities for the mental health of young people has been demonstrated.

Cel: Celem badania było poznanie relacji pomiędzy formami aktywności młodzieży (w środowisku wirtualnym i w świecie realnym) a jej zdrowiem psychicznym w okresie przymusowej izolacji społecznej związanej z pandemią COVID-19. Prezentowane wyniki są fragmentem większego projektu międzynarodowego (research-all.org). Metody: Grupę badaną stanowili uczniowie krakowskich szkół podstawowych i średnich (N = 455), w wieku od 11 do 18 lat (M = 15,38, SD = 2,10). Narzędziami badawczymi były skala dobrostanu MHC-SF Karaś, Cieciucha i Keyesa, skala prężności psychicznej CD-RSC Connor-Davidsona, skala depresji, lęku i stresu DASS-21 Lovibondów. Uczestnicy oceniali ponadto aktualną ilość czasu spędzanego na ośmiu rodzajach aktywności (online oraz offline) w porównaniu z czasem sprzed izolacji społecznej. Badanie przeprowadzono w czerwcu 2020 roku. Wyniki: Analiza korelacji wykazała, że im więcej czasu uczniowie spędzają na aktywności w środowisku wirtualnym, tym wyższy prezentują poziom depresji (r = 0,27; p < 0,001), lęku (r = 0,25; p < 0,001), stresu (r = 0,25; p < 0,001). Długość aktywności online jest również negatywnie skorelowana z dobrostanem psychologicznym (r = –0,13; p = 0,013), emocjonalnym (r = –0,15; p = 0,003) i społecznym (r = –0,12; p = 0,026). Dobrostan jest tym wyższy, im więcej jest aktywności niezapośredniczonych żadnym medium (r = 0,17; p = 0,001). Wnioski: Izolacja społeczna spowodowała wzrost aktywności online zarówno w edukacji, jak i w życiu społecznym młodzieży. Uzyskane wyniki wskazują na nasilenie negatywnej afektywności u adolescentów dłużej aktywnych online. Ponadto wykazano znaczenie ochronne aktywności ruchowych i towarzyskich podejmowanych poza Internetem dla zdrowia psychicznego młodego człowieka.