Baśń dla dorosłych — analiza stylu wybranych baletów Giorgia Madii

W mojej pracy odnoszę się do twórczości scenicznej włoskiego choreografa, Giorgia Madii, z którym miałam okazję współpracować przy tworzeniu spektakli jako tancerka baletowa. Analizuję trzy jego balety: Kopciuszka, Śpiącą królewnę i Dziadka do orzechów jako baśnie, które ten twórca zadedykował w pierwszej kolejności widzom dorosłym. Wyróżniam zatem trzy elementy składowe dzieła: muzykę, scenografię i choreografię. W odniesieniu do każdego z nich opisuję wyjątkowo oryginalny sposób w jaki Giorgio Madia przedstawił te trzy baśnie rozszerzając ich klasyczną interpretację o nowe treści. Przez dodanie wielu kontekstów kultury popularnej, a nawet elementów polityki światowej, kontekstów społecznych, komicznych interpretacji w swojej adaptacji baśni, włoski choreograf spowodował, że utwory pierwotnie dedykowane głównie dzieciom zostały także skierowane do widzów dorosłych.

In my work I describe the stage creations of italian choreographer, Giorgio Madia, with whom I had the opportunity to work with on performances as a ballet dancer. I analyze his three ballets: Cinderella, Sleeping Beauty and Nutcracker as a fairytales, which he dedicated first to adult spectators. I highlight than three components of performance: music, scenography and choreography. Referring to each of these categories, I describe the exceptionally original way that Giorgio Madia is showing these three fairytales, expanding their classic interpretation into new contents. By adding many contexts of popular culture, world politics, social contexts, comic interpretations in his adaptation of a fairytale, italian choreographer made fairytales dedicated not only to children, but also to adult spectators.