Każdy z nas posiada swój własny światopogląd. Mówi się, że każdy widzi świat inaczej, a jednak żyjemy wszyscy wspólnie na Ziemi, w danej kulturze, w społeczności. Tu gdzie właśnie każdy z nas posiada jakieś cele i potrzeby, niekoniecznie zawsze podobne, czy takie same jak inni. Przy codziennej wspólnej egzystencji ludzi powstają między nimi różnego rodzaju relacje, zawiązywane przez nich świadomie lub nieświadomie. Nie zawszeposiadamy pełną zdolność w zakresie decyzyjnym co do ich powstawania, definiowania oraz kształtowania. Oprócz posiadania przez człowieka wolnej woli, obowiązują go przepisy prawa powszechnie obowiązującego ze względu na charakter państwa prawnego. Są to regulacje nadające kształt stosunkom prawnym zachodzących w sferze publicznej i prywatnej, ze względu na charakter państwa prawnego. Odmienne poglądy, różne interesy, nasze różnice wynikające choćby nawet z odmiennej płci, wieku, czy z wychowania wyniesionego z różnych domów, często rodzą między nami ludźmi spory. Zawsze gdy, między co najmniej dwoma jednostkami zachodzi sprzeczność dążeń, jakakolwiek niespójność celów i interesów, może zajść spór. W rzeczywistości, żyjąc w społeczeństwie, nie da się uniknąć mniejszych czy większych sporów, jest to nierozłączny i naturalny element naszego życia. Konflikt to stały i naturalny proces społeczny, a na co dzień dochodzi do wszelkiego rodzaju sprzeczności interesów, co według opinii Johna Galtunga, daje powód do frustracji a w konsekwencji prowadzi do wrogich działań1 (Galtung, 1965), przez co łatwo o eskalację konfliktu. Odmienne zdania, rodzące kłótnie i inne spory, bardzo często pozostawiają u człowieka, duże odbicie w kosztach emocjonalnych, finansowych i zdrowotnych, tych fizycznych i psychicznych. To ważne byśmy siebie nawzajem próbowali zrozumieć i szukali wspólnego konsensusu. Niemal w każdej naszej relacji międzyludzkiej może dojść do nieporozumienia, w pracy, w domu, w urzędzie, na ulicy, w życiu publicznym. Mogą to być spory na tle interpersonalnym, prawnym, gospodarczym czy też organizacyjnym. Konflikty są więc naturalnym elementem rzeczywistości społecznej, we wszystkich społecznościach, przez co na stałe będą występować w naszym życiu, rodzić się na nowo, a nawet powielać. To prawda, nie da się ich całkowicie wyeliminować z naszego życia jednak możemy nauczyć się je kontrolować, rozwiązywać, wyciągać z nich wnioski i kolejne lekcje na przyszłość. Z rosnącym doświadczeniem wiemy często jak ich unikać. Społeczeństwo już dawno zrozumiało, że spory ograniczają postęp, a zrozumienie i rozwiązanie konfliktu daje nam na nasz dalszy rozwój. Przez wieki ludzkość próbowała stworzyć procedury łagodzenia konfliktu. Nasuwa nam się prawda życiowa: konflikt należy rozwiązywać, nie ważne czy samodzielnie, czy przez wykorzystanie alternatywnego sposobu rozwiązywania konfliktu, jakim jest mediacja, negocjacja czy arbitraż. Są metody, które często chronią przed drogą sądową. W swoich dziejach ludzkość zdążyła wykształcić alternatywne metody rozwiązywania sporów już w czasach starożytności. W swojej pracy, przedstawię pozytywne aspekty wprowadzenia mediacji dopostępowania administracyjnego, przybliżając jej charakter, zasady oraz omówię regulacje zawartą w art. 96a-96n k.pa. Po 4 latach od wprowadzenia postępowania mediacyjnego do kodeksu postępowania administracyjnego, wykształciło się już w tej kwestii orzecznictwo, które przedstawię w poniższej pracy. Postaram się pokazać występujące problemy, zarówno w samej mediacji jak i w pracy mediatora. Zaproponuje również sposoby zwiększenia popularności mediacji w sferze publicznej.
-
