Cechy wyłaniającej się dorosłości w ujęciu międzykulturowym. Wyznaczniki dorosłości, style tożsamości i bliskość z rodzicami wśród polskich i norweskich studentów oraz dorosłych dzieci polskich migrantów mieszkających w Norwegii

The period of emerging adulthood is a relatively new research area. It is characterized by delayed undertaking of developmental tasks typical of adulthood and five distinctive features: intense exploration of identity, instability, focus on oneself, a sense of being "in between", a multitude of possibilities and optimism. The presented study explores the features of Emerging Adulthood in an intercultural context focusing on the experience of Polish and Norwegian emerging adults. Moreover, this thesis addresses an insufficiently researched area of experiencing emerging adulthood from the perspective of migrant children. To achieve greater understanding of the period, analysis concerned demographic differences related to the fulfillment of development tasks were conducted. Additionally, the identity styles of the respondents were examined and closeness with their parents was measured. In line with the main assumptions of the theory, emerging adults described their views on the current life situation and indicated the features they considered crucial as markers of adulthood. The research was conducted using an online survey due to the, at the time ongoing, COVID-19 pandemic. 348 emerging adults between the ages of 18 and 29 years (M = 23.03) participated in the study. The respondents belonged to three groups: Poles (N = 161), Norwegians (N = 131) and Children of Polish migrants living in Norway (N = 56). Obtained results showed that the dominant Identity style in all studied groups was the Informative identity style. The analysis showed differences between the groups in terms of closeness to the father. The Norwegians were characterized by significantly greater closeness to their father than the Poles. There was no evidence of a difference in the case of intimacy with the mother between respondents The surveyed groups indicated different features as particularly important for considering a person as an adult. The intra-group analysis showed no statistically significant differences between men and women in the dimensions of markers of adulthood. The study groups differed slightly in the way they perceived their current life. The perceived differences were explained by demographic and developmental factors as well as cultural differences.The obtained results made it possible to consider the individual and national identity of children of Polish migrants living in Norway, making this paper a valuable reference point for further research in this field.

Okres wyłaniającej się dorosłości jest stosunkowo nowym obszarem badawczym. Charakteryzuje się on opóźnionym podejmowaniem zadań rozwojowych typowych dla dorosłości oraz pięcioma dystynktywnymi cechami: intensywną eksploracją tożsamości, niestabilnością, skupieniem na sobie, poczuciem bycia „pomiędzy”, mnogością możliwości i optymizmem. Prezentowana rozprawa bada okres wyłaniającej się dorosłości w ujęciu międzykulturowym, skupiając się na doświadczeniach młodych Polaków i Norwegów. Ponadto praca ta podejmuje dotychczas niewystarczająco zbadany problem wschodzącej dorosłości z perspektywy dorosłych dzieci migrantów. W niniejszym badaniu przeprowadzono analizy dotyczące różnic demograficznych związanych z realizacją zadań rozwojowych, zbadano style tożsamości respondentów oraz zmierzono ich bliskość z biologicznymi rodzicami. Zgodnie z głównymi założeniami teorii, wyłaniający się dorośli opisali swoje poglądy dotyczące obecnej sytuacji życiowej oraz wskazali cechy, które uznali za kluczowe wyznaczniki dorosłości. Badanie przeprowadzono za pomocą ankiety internetowej ze względu na trwającą w tym czasie pandemię COVID-19. W badaniu wzięło udział 348 wyłaniających się dorosłych między 18 a 29 rokiem życia (M = 23,03). Badani należeli do trzech grup: Polacy (N = 161), Norwegowie (N = 131) oraz dzieci polskich migrantów mieszkające w Norwegii (N = 56). Uzyskane wyniki wykazały, że dominującym stylem tożsamości we wszystkich badanych grupach był styl tożsamości informacyjnej. Analiza wykazała różnice między grupami pod względem bliskości z ojcem, wskazując na większą bliskość w relacji w grupie Norwegów w porównaniu do Polaków. Nie stwierdzono różnic w przypadku bliskości z matką pomiędzy respondentami. Badane grupy wskazały różne cechy jako szczególnie ważne wyznaczniki dorosłości. Analiza wewnątrzgrupowa nie wykazała istotnych statystycznie różnic między mężczyznami i kobietami w tym zakresie. Badane grupy różniły się nieco sposobem postrzegania swojego obecnego życia. Dostrzeżone różnice zostały wyjaśnione czynnikami natury demograficznej i różnicami o charakterze kulturowym. Uzyskane wyniki umożliwiły rozważania na temat tożsamości indywidualnej oraz narodowej dzieci Polskich migrantów mieszkających w Norwegii. Praca ta może stanowić wartościowy punkt odniesienia do dalszych badań dotyczących tego obszaru.