Polityka Kartaginy w dobie przewagi Barkidów w latach 247-196 p.n.e.

The main content of this dissertation is an analysis of the policy of the Carthaginian family of Barkids in the 3rd-2nd century BC. The aim of this work is to determine the significance of the dominant role of the Barkids in Carthaginian politics and its influence on the fate of the state during the Punic Wars. For verification, the following thesis was created: did the Barkids directly shape the nature of state policy, was it the internal and external situation of Carthage, social mood and the character of the period in which they achieved political domination that resulted in their decisions? The research problem is the question: to what extent did the politics of the Barkid family influence the history of Carthage in the 3rd-2nd century BC. and was the policy a direct result of the destruction of Carthage, or was it a result of the concept of the Roman way of ending rivalry in the Mediterranean? During the analysis of the topic, it was found that although the role of the Barkids in the Carthaginian politics of that period played a key role, the nature of their policy largely depended on the external factors and situation in which they had gained a dominant position. The preparation of the work was facilitated by the wide range of contemporary authors' literature, although to some extent it was hampered by the lack of a broader source base and the problem of interpreting the available sources of classical authors.

Główną treścią niniejszej dysertacji jest analizą polityki kartagińskiego rodu Barkidów w III-II wieku p.n.e. Celem danej pracy jest ustalenie znaczenia dominującej roli Barkidów w polityce kartagińskiej oraz jej wpływ na losy państwa w okresie wojen punickich. Dla zweryfikowania powstała następująca teza: czy Barkidzi bezpośrednio kształtowali charakter polityki państwowej, czy to sytuacja wewnętrzna i zewnętrzna Kartaginy, nastroje społeczne oraz charakter okresu w którym osiągnęli dominację polityczną, skutkowały ich decyzjami? Problemem badawczym jest pytanie: w jakim stopniu polityka rodu Barkidów wpłynęła na dzieje Kartaginy w III-II wieku p.n.e. i czy owa polityka była bezpośrednim skutkiem zniszczenia Kartaginy, czy jednak wynikała z koncepcji rzymskiego sposobu zakończenia rywalizacji w regionie Morza Śródziemnego? Podczas opracowania tematu ustalono, iż choć rola Barkidów w polityce kartagińskiej omawianego okresu była kluczowa, to charakter ich polityki w dużym stopniu zależał od czynników i sytuacji zewnętrznej, w której osiągnęli dominującą pozycję. Przygotowanie pracy ułatwił bogaty zakres literatury autorów współczesnych, choć w pewnym stopniu utrudnił brak szerszej bazy źródłowej i problem interpretacji dostępnych źródeł autorów klasycznych.