Tytuł pozycji:
The language of politics: Critical Discourse Analysis of William Clinton's and George W. Bush's presidential interviews and speeches
- Tytuł:
-
The language of politics: Critical Discourse Analysis of William Clinton's and George W. Bush's presidential interviews and speeches
Język polityki: Krytyczna Analiza Dyskursu Politycznego Williama Clintona i Georgea W. Busha
- Autorzy:
-
Kęsek, Jolanta
- Słowa kluczowe:
-
Critical Discourse Analysis, political discourse, George W. Bush, William (Bill) Clinton, Teun A. van Dijk, Norman Fairclough.
Krytyczna Analiza Dyskursu, dyskurs polityczny, George W. Bush, William (Bill) Clinton, Teun A. van Dijk, Norman Fairclough.
- Język:
-
polski
- Dostawca treści:
-
Repozytorium Uniwersytetu Jagiellońskiego
-
Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Niniejsza praca dyplomowa dotyczy analizy wybranych wywiadów i przemówień politycznych dwóch prezydentów Stanów Zjednoczonych: Williama Clintona oraz George’a W. Busha. Wywiady oraz przemówienia zostały przeanalizowane pod względem założeń Krytycznej Analizy Dyskursu, w szczególności, zostały zastosowane podejścia Normana Fairclough i Teun A. van Dijka. Z przeprowadzonej analizy można wywnioskować, iż obaj prezydenci stosują różne strategie, aby osiągnąć zamierzony cel polityczny. Najczęstszą strategią używaną w wywiadach oraz przemówieniach przez Williama (Billa) Clintona była strategia kreowania pozytywnego wizerunku siebie oraz członków Partii Demokratycznej, a negatywnego wizerunku polityków Partii Republikańskiej. W przypadku George’a W. Busha najczęstszą strategią pojawiającą się w jego dyskursie politycznym była koncepcja spełnienia misji czy też gloryfikacji narodu amerykańskiego.
The dissertation presents the analysis of selected presidential interviews and speeches given by William Clinton and George W. Bush. The theoretical framework of reference is Critical Discourse Analysis, and especially the concepts of Norman Fairclough and Teun A. van Dijk. The analysis demonstrated that Clinton and Bush used different kinds of strategies in order to gain their political objectives. The most common strategy used by William Clinton was positive self- and other members of the Democratic Party representation, whereas Clinton’s opponents were presented in a negative way. On the other hand, George W. Bush used the concept of mission accomplishment and glorification of the United States in most of his political discourse.