Praca magisterska została poświęcona weteranom zagranicznych misji wojskowych. Głównym celem mojej pracy było zbadanie, czy istnieje związek pomiędzy posiadanym poziomem poczucia prężności, lękiem jako cechą, lękiem stanem podczas misji, krajem odbywania misji, wybieranymi strategiami radzenia sobie ze stresem, a poziomem nasilenia objawów Zespołu Stresu Pourazowego. Ważne było też porównanie wszystkich tych zmiennych pod względem różnic w ich nasileniu i występowaniu pomiędzy weteranami zagranicznych misji wojskowych, a strażakami biorącymi udział w akcjach ratunkowych. Istotnym celem było też zbadanie zależności występujących pomiędzy zmiennymi niezależnymi wśród weteranów. Badaną grupę stanowiło 31 osób posiadających status weterana zagranicznych misji wojskowych oraz 35 strażaków z Ochotniczej Straży Pożarnej bądź Państwowej Straży Pożarnej. Do badania wykorzystano następujące kwestionariusze psychologiczne: Skalę Pomiaru Prężności (SPP 25), Szpitalną Skalę Lęku i Depresji (HADS), Skalę Lęku Cechy (SL-C), Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (Mini-COPE), Listę Objawów PTSD dla DSM-5 (PCL 5) oraz Listę Zdarzeń Życiowych dla DSM-5 (LEC-5). Wyniki analizy ukazały brak różnic pomiędzy porównywanymi grupami w nasileniu wszystkich rozpatrywanych zmiennych. Natomiast wśród weteranów z wysokim lękiem jako cechą, lękiem jako stanem, poszukiwaniem wsparcia emocjonalnego, odwracaniem uwagi, zaprzeczaniem, koncentracją na emocjach i ich wyładowywaniem oraz zdarzeniami pośrednimi (byłem świadkiem), zaobserwowano nasilenie objawów PTSD. Nie odnotowano związku między jego podwyższeniem, a poziom poczucia prężności oraz krajem odbywania misji. Niektóre zależności pomiędzy pozostałymi zmiennymi w grupie weteranów zagranicznych misji wojskowych okazały się być istotne statystycznie. Wysokim wynikom na skali prężności psychicznej towarzyszył niski lęk jako cecha oraz jako stan. Żołnierze z taką charakterystyką rzadziej posługiwali się podczas służby poszukiwaniem wsparcia emocjonalnego, zaprzeczaniem, nadużywaniem alkoholu, zaprzestawaniem działań oraz obwinianiem siebie. W badanej grupie osobom z wysokim lękiem cechą towarzyszył także wysoki lęk stan. Dodatkowo podwyższony poziom pierwszej z nich wiązał się z wybieraniem nieadaptacyjnych strategii radzenia sobie ze stresem takich jak: zaprzeczanie, zażywanie alkoholu oraz obwinianie siebie. Lęk jako stan natomiast wiązał się z częstszym stosowaniem zwrotu ku religii, zaprzeczania oraz obwiniania siebie.
Thesis was focused on veterans of foreign military missions. The main purpose of my research was to investigate whether there was a relationship between the level of resilience, anxiety as a trait, state anxiety during the mission, country of mission, stress coping strategies, and the level of severity of Post-Traumatic Stress Disorder. It was also important to compare all of these variables in terms of differences in their intensity and occurrence between veterans of foreign military missions and firefighters participating in rescue operations. Another important objective was to examine the relationships that existed between the independent variables in the veteran group. The group consisted of 31 individuals with veteran of foreign military missions status and 35 firefighters of the Volunteer Fire Service or the State Fire Service. The following psychological questionnaires were used: the Resilience Measurement Scale (SPP 25), the Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS), the Trait Anxiety Scale (SL-C), Brief COPE Inventory, the PTSD Checklist for DSM-5 (PCL 5) and the Life Events Checklist for DSM-5 (LEC-5). The results of the analysis showed no differences between the compared groups in the severity of all variables considered. Meanwhile, among veterans with high anxiety as a trait, anxiety as a state, using emotional support, self-distraction, denial, venting and indirect events (I witnessed), an increase in PTSD symptoms was observed. There was no relationship between its elevation and the level of sense of resilience and the country of mission. Some correlations between other variables in the group of veterans of foreign military missions proved to be statistically significant. High scores on the psychological resilience scale were accompanied by low anxiety as a trait and as a state. Soldiers with this characteristic were less likely to use emotional support, denial, substance use, behavioral disengagement, and self-blame during service. In the study group, those with high trait anxiety were also accompanied by high state anxiety. Additionally, elevated levels of the former were associated with choosing maladaptive coping strategies such as denial, substance use and self-blame. The state anxiety was associated with more frequent use of turning to religion, denial and self-blame.
