Coping with stress of people treated surgically for pancreatic cancer

Background. The issue of stress and coping with it is currently a topic considered by researchers representing different fields of science. Stress is often defined as an organism's response that contributes to an imbalance between an individual's resources. The occurrence of a stressful situation exceeding the adaptive abilities forces undertaking actions referred to as "coping with stress". One of the most stressful events in a person's life is the diagnosis of an oncological disease. The adopted coping strategies and styles often depend on the type of cancer and the medical procedures undertaken. The presence of a pancreatic tumor particularly disturbs the functioning of the individual, because is associated with bothersome symptoms and bad prognosis. The priority of therapeutic treatment is to alleviate the current ailments and extend life. The stress reaction can occur at any stage of the disease development. The use of surgical intervention significantly increases the perceived stress and modifies coping abilities.Objective. Assessment of coping with stress in people treated surgically for pancreatic tumour.Material and methods. The study included 69 patients at General, Oncological, Gastroenterological and Transplant Surgery Clinical Department of the University Hospital in Krakow, treated surgically due to pancreatic tumour. The study used a diagnostic poll method, the technique of analyzing medical records and an interview and scale. The tools used were electronic health record, a patient history data sheet, a proprietary interview questionnaire, and the Brief COPE Scale.Results. The respondents presented mainly the problem-focused coping style. They most often used the strategy of active coping, planning, positive reframing, acceptance, using instrumental support. The average level of stress experienced by the respondents on the ten-point scale was 3.65±3.38 points.Conclusions and practical implications. Depending on the severity of the self-care deficit, the respondents used different strategies and styles of coping with stress. It seems advisable to take into account in the care of nurses of oncological surgery departments the relationship between the difficulties experienced by patients after surgical procedures and undertaking constructive coping strategies.

Wstęp. Problematyka stresu i radzenia sobie z nim jest zagadnieniem rozważanym obecnie przez badaczy reprezentujących różne dziedziny naukowe. Stres często definiuje się jako reakcję organizmu, która przyczynia się do zaburzenia bądź zakłócenia równowagi pomiędzy zasobami jednostki. Wystąpienie sytuacji stresowej przekraczającej możliwości przystosowawcze wymusza podjęcie działań określanych jako „radzenie sobie ze stresem”. Jednym z najbardziej stresujących wydarzeń w życiu człowieka jest rozpoznanie choroby onkologicznej. Przyjmowane strategie i style radzenia sobie niejednokrotnie zależne są od rodzaju nowotworu oraz podejmowanych procedur medycznych. Obecność nowotworu trzustki szczególnie zaburza funkcjonowanie jednostki, gdyż wiąże się uciążliwymi objawami oraz złym rokowaniem. Priorytetem postępowania terapeutycznego jest złagodzenie obecnych dolegliwości oraz wydłużenie życia. Reakcja stresowa może wystąpić na każdym etapie rozwoju choroby. Zastosowanie interwencji chirurgicznej istotnie przyczynia się do nasilenia odczuwanego stresu oraz modyfikuje możliwości radzenia sobie.Cel pracy. Ocena radzenia sobie ze stresem osób leczonych chirurgicznie z powodu nowotworu trzustki.Materiał i metody. Badaniem objęto 69 pacjentów Oddziału Chirurgii Ogólnej, Onkologicznej, Gastroenterologicznej i Transplantologii Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie leczonych chirurgicznie z powodu nowotworu trzustki. W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego oraz techniki analizy dokumentacji medycznej, wywiadu i skali. Wykorzystanymi narzędziami były elektroniczna dokumentacja medyczna, karta danych z historii pacjenta, autorski kwestionariusz wywiadu, Inwentarz Mini-COPE.Wyniki. Badane osoby prezentowały głównie styl skoncentrowany na problemie, wykorzystując najczęściej strategie aktywnego radzenie sobie, planowania, pozytywnego przewartościowania, akceptacji oraz poszukiwania wsparcia instrumentalnego. Średni poziom odczuwanego przez badanych stresu na skali dziesięciopunktowej wyniósł 3,65±3,38 punktów.Wnioski i implikacje praktyczne. W zależności od nasilenia deficytu samoopieki osoby badane stosowały odmienne strategie i style radzenia sobie ze stresem. Uzasadnionym wydaje się uwzględnienie w opiece przez pielęgniarki oddziałów chirurgii onkologicznej związku trudności występujących u pacjentów po przebytych zabiegach operacyjnych z podejmowaniem przez nich konstruktywnych strategii radzenia sobie.