The superpowers different approaches to rebuilding Europe after World War II

Conducted research on the topic "Different approaches of superpowers to the reconstruction of Europe after World War II" proved that the United States and the Soviet Union treated the problem of rebuilding European countries after the war in different ways. The aim of the analyses was to present specific actions taken by the superpowers and their impact on the political, economic and social situation in individual countries. The research covers the 1940s.The deadliest armed conflict in history, World War II, was caused by the Third Reich. It claimed 60 million lives, maimed millions, and economically ruined most European countries. The cooperation of the Big Three led to the unconditional surrender of the Axis powers. The United Nations was created to maintain world peace. After the war, as a result of divergent expectations, the Big Three broke up, and the further fate of Europe and the world depended on the new superpowers: USA and USSR. Countries liberated by the Soviet Army were placed under Moscow's supervision and the communists took over. Bilateral agreements, the Comecon and the Cominform, which brought together the communist parties of all countries, helped Stalin to tightly control the subordinate countries of the Eastern bloc. The United States provided more than $12.5 billion for reconstruction for Europe. Aid programs: the Truman Doctrine and the Marshall Plan through supplies of goods and loans helped the countries of Western Europe to quickly return to economic equilibrium (the Communist bloc countries, under pressure from Stalin, did not join the program). The Cold War between East and West continued in Europe. In spite of this, integration processes began in the West, with the creation of the Brussels Pact and NATO.

Przeprowadzone prace badawcze na temat " Odmiennego podejścia supermocarstw do odbudowy Europy po II wojnie światowej" dowiodły, że Stany Zjednoczone i Związek Radziecki w różny sposób potraktowały problem odbudowy państw europejskich po zakończeniu wojny. Celem analiz było przedstawienie konkretnych działań podjętych przez mocarstwa oraz ich wpływ na sytuację polityczną, gospodarczą i społeczną w poszczególnych krajach. Badania obejmują lata czterdzieste XX wieku.Najbardziej morderczy konflikt zbrojny w historii- II wojnę światową, wywołała III Rzesza. Pochłonęła 60 milionów istnień, miliony okaleczyła oraz zrujnowała gospodarczo większość państw europejskich. Współpraca Wielkiej Trójki doprowadziła do bezwarunkowej kapitulacji państw Osi. Powołana Organizacja Narodów Zjednoczonych miała utrzymać pokój na świecie. Po zakończeniu wojny, na wskutek rozbieżnych oczekiwań doszło do rozpadu Wielkiej Trójki, a dalsze losy Europy i świata zależały od nowych supermocarstw: USA i ZSRR. Kraje wyzwalane przez Armię Radziecką trafiały pod nadzór Moskwy, a władze w nich przejmowali komuniści. Układy dwustronne, RWPG i Kominform skupiający partie komunistyczne wszystkich państw, pomagały Stalinowi ściśle kontrolować podległe kraje bloku wschodniego. Stany Zjednoczone na odbudowę dla Europy przeznaczyły ponad 12,5 miliarda dolarów. Programy pomocowe: doktryna Trumana i plan Marshalla poprzez dostawy towarów i kredyty pomogły krajom Europy Zachodniej szybko powrócić do równowagi gospodarczej (kraje bloku komunistycznego pod naciskiem Stalina nie przystąpiły do programu). W Europie trwała zimna wojna między Wschodem a Zachodem. Na Zachodzie pomimo tego rozpoczęły się procesy integracyjne, powstał Pakt Brukselski i NATO.