"This is realism, isnt it"? : Charles Baudelaire and Cyprian Kamil Norwid on representation

This article is a comparative study of the aesthetics of Cyprian Kamil Norwid and Charles Baudelaire. The analysis focuses on their use of realistic techniques and metaphors of representation in the context of critical statements about realism(especially the paintings of Gustave Courbet), in which both poets repudiate the notion of pure art as a direct imitation of reality. While they declare that this doctrine is reductive and unworkable, they do, as the article points out, make use of some of its techniques and practical suggestions (i.e. to foreground ordinary, trivial, and arguably ugly objects). Seen from this perspective, the poetry of both Norwid and Baudelaire, the harbingers of modernity, can be situated at an interface of faits divers (shocking tabloid stories) and the moral fable.

Artykuł stanowi analizę porównawczą koncepcji estetycznych Norwida i Baudelaire’a, zwłaszcza stosowanych przez nich technik realistycznych i metafor reprezentacji. Przywołane zostały krytyczne wypowiedzi obu twórców na temat realizmu (zwłaszcza na temat malarstwa Gustave’a Courbeta), odrzucających doktrynę ograniczającą sztukę do czystej, a ich zdaniem niemożliwej, bezpośredniej mimesis rzeczywistości. Autorka dowodzi, że mimo tych deklaracji obaj pisarze wyzyskują pewne założenia (zwrot ku przedmiotom zwykłym, brzydkim, błahym) i techniki realistyczne i stawia tezę, że tak odczytana twórczość obu poetów progu nowoczesności sytuuje się między faits divers a parabolą.