Language as a Tool of Nazi Propaganda in the Third Reich

The thesis „Language as a Tool of Nazi Propaganda in the Third Reich” describes the language of the Third Reich as a way to spread Nazi ideology and indoctrinate its citizens. The work is divided into five chapters. The first two discuss the issue from the theoretical point of view. The first chapter presents changes in the connotation of the word Propaganda over the centuries, taking into consideration the attitude of the Nazis towards the use of the lexeme. The second chapter deals with the features of the Third Reich's language. The following three chapters provide practical examples of the use of language in the Nazi state. The practical examples included in the work illustrate in turn the semantic methods which aim was to create pro-Hitler, anti-Semitic and anti-Polish attitudes among the masses. The aim of the thesis is to illustrate the pragmatic nature of the linguistic image of the world created by the Nazis, i.e., to present the role of language in creating fixed patterns of social attitudes among the masses.

Praca pt. „Język jako narzędzie narodowosocjalistycznej Propagandy w Trzeciej Rzeszy” opisuje język Trzeciej Rzeszy jako nośnika ideologii nazistowskiej oraz narzędzie indoktrynacji obywateli. Praca składa się z pięciu rozdziałów, z których dwa pierwsze dotyczą zagadnień teoretycznych. Wstęp do pracy stanowi opis zmian w konotacji słowa propaganda na przestrzeni wieków z uwzględnieniem stosunku nazistów do omawianego leksemu. Rozdział drugi dotyczy cech języka Trzeciej Rzeszy. Trzy kolejne dostarczają praktycznych przykładów użycia języka w państwie hitlerowskim. Obrazują one semantyczne zabiegi mające na celu wykreowanie wśród mas postawy kolejno: prohitlerowskiej, antysemickiej oraz antypolskiej. Celem pracy jest zobrazowanie pragmatyczności stworzonego przez nazistów językowego obrazu świata, tj. przedstawienie roli języka w kreowaniu ustalonego wzorca postępowania wśród mas.

In der Arbeit „Sprache als Mittel der nationalsozialistischen Propaganda im Dritten Reich” wird die Sprache des Dritten Reiches als Träger der NS-Ideologie und Mittel der Bürgerindoktrination beschrieben. Die Arbeit wurde in fünf Kapitel gegliedert, von denen die zwei ersten das Thema aus theoretischer Sicht anschneiden. Im ersten Kapitel werden Veränderungen in der Konnotation des Begriffs Propaganda im Laufe der Jahrhunderte mit Berücksichtigung der Haltung der Nationalsozialisten gegenüber dem betreffenden Lexem dargestellt. Das zweite Kapitel betrifft die Merkmale der Sprache des Dritten Reiches. Die nächsten drei liefern praktische Beispiele für den nationalsozialistischen Sprachgebrauch. Sie veranschaulichen die semantischen Eingriffe, die zum Ziel hatten, unter den Massen pro-hitlerische, antisemitische und antipolnische Haltungen zu schaffen. Das Ziel der Arbeit ist es, den pragmatischen Charakter des von den Nazis geprägten sprachlichen Weltbildes zu verdeutlichen, d. h. die Rolle der Sprache bei der Erstellung bestimmter Verhaltensmuster unter den Massen darzustellen.