Sekurytyzacja migracji na przykładzie polskich strzeżonych ośrodków dla cudzoziemców

Wraz z eskalacją kryzysu na granicy polsko-białoruskiej, ujmowanie migracji i szeroko rozumianych migrantów w kategoriach zagrożenia dla obywateli i stabilności jeszcze bardziej umocniło się w polskiej debacie publicznej. W powszechnym ujęciu termin sekurytyzacja kojarzony jest z pewną hiperwidocznością migracji i migrantów w przestrzeni publicznej, gdzie poprzez wykorzystywanie retoryki i obrazów wzbudzających strach budowana jest niechęć i wrogość wobec "obcych przybyszów" czy "nielegalnych migrantów". Istnieją jednak mechanizmy państwowe i praktyki bezpieczeństwa wykorzystywane wobec cudzoziemców, które dzięki swojej tajemniczej i zamkniętej naturze często pozostają poza radarem opinii publicznej, będąc równocześnie bardzo silnym narzędziem sekurtytyzującym - mowa tutaj o Strzeżonych Ośrodkach dla Cudzoziemców, będących głównym instrumentem polskiej polityki detencyjnej