"Kryzys męskości" w rosyjskiej prozie kobiet końca XX wieku

One of the media topics of the female prose of the late 20th century was the attempt to present the crisis of masculinity. In response to aesthetical suppositions in the female prose, woman writers relocated male characters from the public to the private field. Showing weakness, distancing, and emotional instability of males, they busted the myth of masculinity based on the image of a man of action, the one capable of deeds of valor. The writers convincingly created a new type of character that objected canonical images of men storied by Russian classics. The article investigates work by Maria Arbatova, Ludmila Petrushevskaya, Rada Polistchuk, Ludmila Ulitskaya, Svetlana Vasilienko, and others.

Jedną z tematycznych dominant rosyjskiej prozy kobiet końca ubiegłego wieku była próba przedstawienia "kryzysu męskości". W odpowiedzi na estetyczne założenia literatury kobiet, autorki przeniosły postać męską ze sfery publicznej do prywatnej. Ukazując słabość, wycofanie i emocjonalną chwiejność mężczyzn, dekonstruowały mit męskości oparty na wyobrażeniu mężczyzny jako człowieka czynu i odwagi. Pisarki sugestywnie konstruowały nowy typ bohatera, stojącego w opozycji do kanonicznych postaci mężczyzn znanych z klasyki rosyjskiej literatury. W artykule analizie poddano utwory m.in. Marii Arbatowej, Ludmiły Pietruszewskiej, Rady Poliszczuk, Ludmiły Ulickiej, Swietłany Wasilienko.