Nella presente tesi si analizza il fenomeno del discredito nel linguaggio politico. Il discredito costituisce un concetto molto complesso perché si può esaminarlo sotto diversi punti di vista, sia psicologico che linguistico. Siccome questa tesi ha come l’obiettivo analizzare e approfondire il tema dal punto di vista linguistico, l’analisi prende in considerazione i mezzi linguistici adoperati per discreditare gli avversari politici, accennando ad alcuni riferimenti provenienti da altre discipline scientifiche per proporre il quadro completo del fenomeno. Il primo capitolo comincia con l’analisi del concetto della comunicazione linguistica, ossia la comunicazione verbale. Essa costituisce la condizione essenziale perché si possa osservare il fenomeno del discredito. Solo tramite l’analisi degli enunciati si può capire il modo in cui si realizza il disprezzo nei confronti dell’altro. Dopo l’analisi del concetto fondamentale, cioè della comunicazione, viene presentata teoria degli atti linguistici di Searle, in quanto il deprezzamento fa parte di essi. In seguito, viene spiegato il concetto della faccia di Ervin Goffman nonché lo sviluppo di essa da parte di Brown e Levinson. Il concetto della faccia è strettamente legato alle strategie del deprezzamento, perché tali strategie creano il rischio per la faccia sia del mittente che del destinatario. Successivamente, viene proposta la definizione del discredito e la teoria a esso correlata.Il secondo capitolo si concentra sul linguaggio politico e sulla comunicazione politica. All’inizio vengono menzionate le origini del linguaggio politico con il riferimento alla retorica, in quanto alcuni suoi tratti, come per esempio le figure retoriche, vengono utilizzati dai politici anche oggi. In seguito, è dimostrata l’evoluzione della comunicazione politica nei secoli recenti, con particolare attenzione alle caratteristiche che sono cambiate negli ultimi decenni e alla comunicazione nei social media.Il terzo capitolo costituisce l’analisi del fenomeno di deprezzamento tra i politici nei social media. Il corpus è composto dai tweet pubblicati su Tweeter nel periodo tra il 10 gennaio e il 30 aprile 2021. Per avere l’immagine piena e oggettiva del fenomeno che costituisce il soggetto della mia tesi, ho scelto gli enunciati pubblicati dai personaggi che rappresentano diversi schieramenti politici. L’obiettivo della mia tesi è stato quello di analizzare diverse strategie che adoperano i politici per deprezzare gli avversari. La prima osservazione che emerge è una propensione sempre crescente per la colloquialità. Prendendo in considerazione la storia della lingua dei politici descritta nel capitolo secondo e confrontandola con la condizione attuale della lingua usata nei tweet dei politici si potrebbe dedurre che la lingua tende a essere sempre meno formale, diretta, vengono eliminate le regole di gentilezza per quanto riguarda i titoli professionali ecc. Si osserva anche la propensione ad uso delle parole volgari. La riduzione della distanza tra il mittente e il destinatario che si osserva nel riferirsi a qualcuno usando solo il cognome oppure un titolo ironico costituisce un costante attacco alla faccia negativa del destinatario. Tale situazione potrebbe essere provocata dal canale, in cui avviene la comunicazione, cioè la rete. Occorre, dunque, esaminare, se questi fenomeni sono presenti anche negli scontri politici durante gli incontri in persona.Per quanto riguarda il deprezzamento, che costituisce il tema della presente tesi, questo fenomeno è molto presente nei tweet dei politici. Tramite gli atti linguistici di carattere dispregiativo si vuole privare della faccia gli avversari nonché conquistare l’appoggio del maggior numero degli elettori possibile.
Niniejsza praca ma na celu analizę zjawiska deprecjacji w języku polityki. Dyskredytacja jest pojęciem bardzo złożonym, ponieważ może być badana z punktu widzenia zarówno psychologii jak i językoznawstwa. W tejże pracy chcę zbadać to zjawisko z punktu widzenia językowego oraz wykonać analizę środków językowych służących do dyskredytacji przeciwników politycznych. W pierwszym rozdziale przedstawiona jest definicja komunikacji językowej, werbalnej. Przybliżenie tych teorii jest niezbędne do późniejszej analizy zjawiska dyskredytacji. Poprzez analizę wypowiedzi, można zaobserwować sposoby wyrażania pogardy wobec drugiej osoby. Po przedstawieniu teorii komunikacji, przybliżona jest teoria aktów mowy Searle'a, do których należy deprecjacja. Następnie wyjaśniona jest koncepcja twarzy Ervina Goffmana oraz jej rozwinięcie przez Browna i Levinsona. Pojęcie twarzy jest ściśle związane ze strategiami deprecjonującymi, ponieważ takie strategie stwarzają ryzyko dla twarzy zarówno nadawcy, jak i odbiorcy. Następnie zajmuję się definicją dyskredytacji i związaną z nią teorią.Drugi rozdział koncentruje się na języku politycznym i komunikacji politycznej. We wstępie rozdziału wspomina się o początkach języka politycznego w odniesieniu do retoryki, gdyż niektóre jego cechy, takie jak figury retoryczne, są używane przez polityków do dziś. Następnie jest przedstawiona ewolucja komunikacji politycznej w ostatnich stuleciach, ze szczególnym uwzględnieniem cech, które zmieniły się w ostatnich dziesięcioleciach oraz komunikacji w mediach społecznościowych.Rozdział trzeci to analiza zjawiska deprecjacji wśród polityków w mediach społecznościowych. Na korpus składają się tweety publikowane na Tweeterze w okresie od 1 stycznia do 30 kwietnia 2021 roku. Aby uzyskać pełny i obiektywny obraz zjawiska będącego przedmiotem mojej pracy magisterskiej, wybrałam wypowiedzi publikowane przez postacie reprezentujące różne opcje polityczne. Celem mojej pracy magisterskiej było przeanalizowanie różnych strategii, którymi posługują się politycy, aby deprecjonować swoich przeciwników.Pierwsza obserwacja jaka się pojawia, to coraz większa skłonność do potoczności. Biorąc pod uwagę historię języka polityków opisaną w drugim rozdziale i porównując ją z obecną kondycją języka używanego w tweetach polityków, można by wywnioskować, że język ten bywa coraz mniej formalny, bezpośredni, zasady grzeczności są eliminowane w przypadku tytułów zawodowych itp. Istnieje również skłonność do używania wulgarnych słów. Zmniejszenie dystansu między nadawcą a odbiorcą, jakie obserwuje się w odniesieniu do kogoś posługującego się jedynie nazwiskiem lub ironicznym tytułem, stanowi nieustanny atak na negatywną twarz odbiorcy. Taka sytuacja może być spowodowana przez kanał, w którym odbywa się komunikacja, czyli internet. Konieczne jest zatem zbadanie, czy zjawiska te występują również w starciach politycznych podczas spotkań osobistych.Jeśli chodzi o deprecjację, która jest tematem tej pracy, jest ona wyraźnie zauważalna w tweetach polityków. Poprzez uwłaczające akty mowy pozbawia się twarzy przeciwników i próbuje zdobyć poparcie jak największej liczby wyborców.
This thesis aims to analyze the phenomenon of depreciation in the language of politics. Depreciation is a very complex concept because it can be studied from the point of view of both psychology and linguistics. In this work I want to examine this phenomenon from the linguistic point of view and analyze the linguistic measures used to discredit political opponents.The first chapter presents the definition of linguistic and verbal communication. Introducing these theories is necessary for the subsequent analysis of the phenomenon of depreciation. By analyzing what you say, you can see ways to express contempt for another person. After presenting the theory of communication, Searle's theory of speech acts, which include depreciation, is approximated. Then Ervin Goffman's concept of the face and its development by Brown and Levinson are explained. The concept of faces is closely related to deprecating strategies because such strategies pose risks to the face of both the sender and the recipient. Then I deal with the definition of depreciation and the related theory.The second chapter focuses on political language and political communication. The introduction to the chapter mentions the origins of political language in relation to rhetoric, as some of its features, such as rhetorical figures, are still used by politicians today. It then shows the evolution of political communication in recent centuries, with particular emphasis on features that have changed in recent decades and communication on social media.Chapter three is an analysis of the depreciation phenomenon among politicians in social media. The corpus consists of tweets posted on Twitter from January 10 to April 30, 2021. To get a complete and objective picture of the phenomenon that is the subject of my master's thesis, I chose sentences published by people representing various political options. The aim of my master's thesis was to analyze the various strategies that politicians use to depreciate their opponents.The first observation that appears is the increasing tendency to be colloquial. Taking into account the history of the language of politicians described in the second chapter and comparing it with the present condition of the language used in politicians' tweets, it could be concluded that this language is becoming less formal and direct, the rules of politeness are eliminated in the case of professional titles, etc. There is also a tendency to using vulgar words. The reduction of the distance between the sender and the recipient, as observed in relation to someone using only a name or an ironic title, is a constant attack on the negative face of the recipient. This can be caused by the communication channel, the network. It is therefore necessary to investigate whether these phenomena also occur in political live meetings.As for the depreciation that is the subject of this work, it is clearly noticeable in the tweets of politicians. Through derogatory acts of speech, politicians deprive their opponents' faces and try to win the support of as many voters as possible.
