Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

The difficult art of growing up, or what I learned from studying the theatre culture of teenagers

Tytuł:
The difficult art of growing up, or what I learned from studying the theatre culture of teenagers
Trudna sztuka dorastania, czyli czego dowiedziałam się podczas badania kultury teatralnej nastolatków
Autorzy:
Kędzia, Agata
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wiele Kropek
Słowa kluczowe:
theatre
wiedza relacyjna
directory knowledge
partycypacja
pedagogika teatru
młodzież
theatre pedagogy
adolescents
participation
teatr
Język:
polski
Prawa:
Udzielam licencji. Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/pl/legalcode
Linki:
https://bit.ly/performatykapozakanonem2  Link otwiera się w nowym oknie
Dostawca treści:
Repozytorium Uniwersytetu Jagiellońskiego
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
This paper aims to describe collective ways of producing knowledge about the life of teenagers. The knowledge is co-created both by youth and adults during performative events. In the paper, the theatre, which draws from the philosophy of theatre pedagogy, is presented as a live archive of growing up in contemporary Poland; it also constitutes the cultural space in which the directory knowledge is produced. The focus is put not only on the analysis of the methods of work of adults with young people, but also the presentation of the consequences of placing certain projects in different economic, social, and geographic contexts. Discussion of selected works leads to the observation that the fictional plot’s similarity to the everyday reality of the teenagers is the main factor influencing the credibility of a drama in the eyes of young people. Theatre is treated here as a useful pedagogical tool that helps teenagers to develop the ability to search for a connection between their life circumstances and social, cultural, and political aspects of the present.

Celem artykułu jest opis kolektywnych sposobów produkcji wiedzy o życiu nastolatków, którą w ramach wydarzeń performatywnych współtworzą równocześnie osoby dorosłe i młode. Przestrzeń kulturową służącą wytwarzaniu wiedzy relacyjnej stanowi teatr czerpiący z filozofii pedagogiki teatru, przedstawiany w tekście jako żywe świadectwo dorastania we współczesnej Polsce. Artykuł skupia się na analizie metod pracy dorosłych z dorastającymi ludźmi oraz pokazaniu konsekwencji osadzenia wybranych inicjatyw w odmiennych kontekstach ekonomicznych, społecznych i geograficznych. Omówienie wybranych prac prowadzi do spostrzeżenia, że najważniejszy czynnik wpływający na wiarygodność sztuki w oczach młodych ludzi to zbliżenie fikcyjnych fabuł do codziennej rzeczywistości nastolatków. W tym ujęciu teatr jest traktowany jako pożyteczne narzędzie pedagogiczne, służące rozwijaniu umiejętności szukania przez nastolatków połączeń między ich osobistą sytuacją życiową i społecznymi, kulturowymi i politycznymi aspektami współczesności.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies