The specificity of working time regulations in case of aircraft crews in civil aviation

The subject of this thesis is the interdisciplinary problem of standardizing the working time of aircraft crew members in civil aviation, which is presented through the prism of regulations concerning air passenger transport. The theoretical part discusses the genesis of aviation law, taking into account the various stages of the formation and development of standards concerning workers in the aviation industry. Particular attention was paid to the restrictions on the permissible working time of aircraft crew members. The following part of the dissertation presents and characterizes the most important acts of national and international law (in particular European Union law), which currently determine the legal situation of people employed in airlines as members of flight crew and cabin crew. These regulations were also analyzed through the prism of axiological determinants of working time, such as philosophical and social limitations, or selected functions and principles of labor law. In the dogmatic part, the norms resulting from the previously indicated legal acts were thoroughly analyzed. Particular attention was paid to the most important institutions related to the working time of aircraft crews, including duty periods, flight duty periods or rest periods. All the considerations made in this dissertation were conducted in the context of the provisions of the broadly understood labor law (in particular the Labor Code), pointing to the differences and similarities between the general regulation and the specific provisions in question (concerning aircrews in civil aviation). Based on the findings, the author considered the issue of recognizing the analyzed provisions as special labor law, indicated the most important problems of the current legal status and proposed changes for future legislation.

Tematem niniejszej pracy magisterskiej jest interdyscyplinarny problem normowania czasu pracy członków załóg statków powietrznych w lotnictwie cywilnym, którą to kwestię przedstawiono przez pryzmat regulacji dotyczących samolotowych przewozów pasażerskich. W części teoretycznej omówiono genezę prawa lotniczego, uwzględniając przy tym poszczególne etapy powstawania i rozwoju norm dotyczących osób świadczących pracę w branży lotniczej. Szczególną uwagę poświęcono przy tym obostrzeniom dotyczącym dopuszczalnego czasu pracy członków załóg statków powietrznych. W dalszej części wywodu przedstawiono i scharakteryzowano najważniejsze akty prawa krajowego i międzynarodowego (w szczególności prawa Unii Europejskiej), które współcześnie determinują sytuację prawną osób zatrudnionych w liniach lotniczych w charakterze załóg lotniczych oraz personelu pokładowego. Regulacje te poddano również analizie przez pryzmat aksjologicznych uwarunkowań czasu pracy, takich jak ograniczenia filozoficzne, społeczne, czy też wybrane funkcje i zasady prawa pracy. W części dogmatycznej dogłębnej analizie poddano normy wynikające ze wskazanych wcześniej aktów prawnych. Szczególną uwagę poświęcono najważniejszym instytucjom dotyczącym czasu pracy załóg statków powietrznych, m.in. okresowi służby, okresowi pełnienia czynności lotniczych czy też okresom wypoczynku. Całość rozważań poczynionych w niniejszej rozprawie przeprowadzono w kontekście przepisów szeroko rozumianego prawa praca (w szczególności Kodeksu pracy), wskazując przy tym na różnice i podobieństwa zachodzące pomiędzy regulacją ogólną a przedmiotowymi postanowieniami szczególnymi (dotyczącymi załóg statków powietrznych w lotnictwie cywilnym). W oparciu o poczynione ustalenia autor rozważył kwestię uznania analizowanych przepisów za szczególne prawo pracy, wskazał najważniejsze problemy obecnego stanu prawnego oraz wysunął propozycje zmian de lege ferenda.