Główny problem badawczy podjęty w niniejszej pracy koncentruje się wokół zagadnienia nadziei podstawowej oraz satysfakcji z życia oraz wpływu tych czynników na jakość reprezentacji poznawczej dziecka z diagnozą zaburzeń ze spektrum autyzmu u jego rodziców. Grupą badaną byli rodzice dzieci z diagnozą zaburzenia ze spektrum autyzmu w wieku przedszkolnym. Łącznie przebadano 50 osób. Badana grupa została podzielona pod względem wieku, na rodziców młodszych (między 26, a 35 rokiem życia) oraz starszych (między 36, a 45 rokiem życia). Do badania wykorzystano: Kwestionariusz Nadziei Podstawowej BHI-12 (Basic Hope Questionnaire BHI-12) autorstwa Jerzego Trzebińskiego i Mateusza Zięby (2003), Skalę Satysfakcji z Życia SWLS (The Satisfaction With Life Scale) w polskiej adaptacji Zygfryda Juczyńskiego (2001) oraz formularz oceny pozytywności sformułowań dotyczący dziecka własnego autorstwa. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, iż rodzice z wyższym poziomem nadziei podstawowej charakteryzują się bardziej pozytywnym obrazem dziecka (r=0,34, p<0,05). Nie wykazano zależności między poziomem nadziei podstawowej, a negatywnym obrazem dziecka (r=-0,23, p>0,05). Badanie wykazało, iż wysoki poziom satysfakcji z życia współwystępuje z pozytywnym obrazem dziecka (r=0,54, p<0,05), a także niski poziom satysfakcji z życia współwystępuje z negatywnym obrazem dziecka (r=-0,43, p<0,05). Wykazano także, że im wyższy poziom nadziei podstawowej, tym wyższy poziom satysfakcji z życia (r=0,48, p<0,05) u badanych osób.W kontekście płci nie wykazano istotnych różnic, zarówno w obrazie negatywnym (odpowiednio: mężczyźni M= 2,25, SD = 0,06, kobiety M=2,41, SD= 0,49), jak i pozytywnym (odpowiednio: mężczyźni M= 3,17 SD= 0,08, kobiety: M=3,5, SD=0,52). Przeprowadzone badania mogą mieć znaczenie w dalszych analizach problematyki niepełnosprawności dzieci i wpływu jaki jej kontekst potencjalnie może wywierać na funkcjonowanie rodziców oraz relacje między rodzicami i dziećmi. Praca może też być przydatna dla psychologów-praktyków, gdyż udzielanie odpowiedniego wsparcia rodzicom dzieci z zaburzeniem ze spektrum autyzmu, może mieć istotny wpływ na poprawę jakości życia.
The main problem addressed in this study is base hope and life satisfaction and the influence of these factors on the quality of parents’ cognitive representation of a child with a diagnosis of autism spectrum disorder . The study group was parents of preschool-aged children with a diagnosis of autism spectrum disorder. A total of 50 subjects were surveyed. The study group was divided by age, into younger parents (between 26 and 35 years old) and older parents (between 36 and 45 years old). For the study we used the Basic Hope Questionnaire BHI-12 by Jerzy Trzebiński and Mateusz Zięba (2003), The Satisfaction With Life Scale (SWLS) in its polish adaptation translated by Zygfryd Juczyński (2001), and a form for assessing the positivity of statements about the child, of our own authorship. Based on the results it was found that parents with a higher level of basic hope are characterized by a more positive image of the child (r=0.34, p<0.05). There was no correlation between the level of basic hope and negative child image (r=-0.23, p>0.05). The study showed that high level of life satisfaction co-occurs with positive child image (r=0.54, p<0.05) and also low level of life satisfaction co-occurs with negative child image (r=-0.43, p<0.05). It was also shown that the higher the level of basic hope, the higher the level of life satisfaction (r=0.48, p<0.05) in the subjects.In the context of gender, no significant differences were found in both negative (male M= 2.25, SD = 0.06, female M=2.41, SD= 0.49, respectively) and positive (male M= 3.17 SD= 0.08, female M=3.5, SD=0.52, respectively) images. The above study may be relevant for further research on the issue of children's disability and the impact it has on parental functioning and parent-child relationships. It may also have important implications for practicing psychologists, as providing appropriate support to parents of children with autism spectrum disorder can have a significant impact on improving their quality of life.
