Ocena wpływu stanu odżywienia w populacji pacjentów poddanych allogenicznej transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych na wyniki leczenia

Transplantacja krwiotwórczych komórek macierzystych jest metodą często wykorzystywaną w przypadku nowotworów układu chłonnego i krwiotwórczego. Niedożywienie wpływa na wyniki leczenia. Brakuje zweryfikowanej metody oceny stanu odżywienia, która mogłaby zostać wykorzystana w przypadku allo-HSCT.Celami poniższej pracy była ocena wpływu stanu odżywienia u pacjentów hematoonkologicznych poddanych allo-HSCT na 2-letnie wyniki leczenia.Badanie retrospektywne zostało przeprowadzone na populacji 175 dorosłych pacjentów onkologicznych poddanych allo-HSCT w latach 2015-2018 w Oddziale Klinicznym Hematologii Szpitala Uniwersytety Jagiellońskiego w Krakowie. U chorych zostały ocenione BMI, NRI, PNI i stężenie albumin w trzech punktach czasowych: przy przyjęciu oraz około 30 dnia i około 60-90 dnia po transplantacji. W czasie 2-letniej obserwacji zostały zebrane dane. Pacjenci zostali podzieleni na grupę o lepszym i gorszym poziomem odżywienia według BMI, NRI, PNI i stężenia albumin w trzech punktach czasowych. Zostało porównane przeżycie całkowite (OS) i przeżycie wolne od choroby (DFS) określone z pomocą programu Statistica pomiędzy grupami o gorszym i lepszym poziomie odżywienia. W tym celu przeprowadzono: regresję proporcjonalnego hazardu Coxa, analizę Kaplana-Meiera, test Coxa-Mantela. Zostały również wykreślone krzywe przeżycia w celu ich graficznego porównania. W celu porównania oceny stanu odżywienia przed i po przyjęciu wykorzystano test T-studenta oraz test kolejności par Wilcoxona.Na podstawie wyników badania stwierdzono, że stan odżywienia oceniany za pomocą NRI, PNI, BMI i stężenia albumin pogarsza się po transplantacji. Wskaźnikami, które wpływają na OS, a pomiędzy grupami o gorszym i lepszym stanie odżywienia na jaki wskazują występuje różnica w 2-letnim OS są stężenie albumin oceniany przy przyjęciu, stężenie albumin oceniany w 30 dniu po transplantacji. Stężenie albumin przy przyjęciu jest czynnikiem istotnie wpływającym na DFS. Inne wskaźniki takie jak PNI czy NRI mogą być służyć ocenie stanu odżywienia po alloHSCT i mieć tam znaczenie prognostyczne. Ocena BMI jako wskaźnika stanu odżywienia nie ma samodzielnie istotnego znaczenia w populacji chorych poddanych transplantacji allogenicznej. Wnioski: W populacji pacjentów z nowotworami hematologicznymi poddanych alloHSCT można wykorzystać różne wskaźniki stanu odżywienia. Wyniki badania potwierdzają hipotezę, że zabieg przeszczepu wiąże się z pogorszeniem stanu odżywienia, niezależnie od zastosowanej metody oceny. Jednak ocena stężenia albumin przy przyjęciu i po zabiegu w dniu +30 w dniach +60 do +90 może mieć wpływ na przeżycie całkowite. Co więcej, stężenie albumin oceniane przy przyjęciu może być łatwo wykorzystany do prognozowania wyników procedury – zarówno OS po 2 latach, jak i DFS.

Allogeneic hematopoietic stem cell transplantation is a method used in the treatment of patients with hematological malignancies. There are a lot of data in literature suggesting that malnutrition negatively affects treatment outcomes. However, there is no validated nutritional status assessment method that could be useful in patients undergoing allo-HSCT to prognose treatment outcomes.The aim of this study was to assess the impact of nutritional status in hemato-oncological patients undergoing allo-HSCT on treatment outcomes.A retrospective study was carried out on a population of 175 adult patients who underwent allo-HSCT in at the Bone Marrow Transplant Unit of Hematology Department, Jagiellonian University Medical College in Krakow within 4-years period 2015-2018. To test my hypothesis patients were assessed according to chosen nutritional status indicators like BMI, NRI, PNI and albumin levels at three time points: on admission and at day 30 and at 60-90 days after transplantation. Data was collected during the 2-year period of follow-up. Patients were divided into subgroups with better and worse nutrition status according to BMI, NRI, PNI and albumin level. In order to compare the assessment of nutritional status before and after admission, the student's T-test and the Wilcoxon pairwise test were used. Additionally, Cox proportional hazards regression, Cox-Mantel test were used to analyze impact of chosen nutritional status indicators on transplant outcome. Overall survival (OS) and disease-free survival (DFS) in subgroups of patients were assessed using Kaplan-Meier analysis. Survival curves were plotted for graphical comparison. As a result of the study, it was found that the nutritional status assessed by all nutritional status indicators: BMI, NRI, PNI, and albumin levels deteriorated after transplantation. The level of albumin on admission, at D+30 and D+60-90 impact on overall survival. Disease free survival was affected by level of albumin on admission. Other indicators like PNI and NRI assessed after HSCT might be useful in HSCT patients, However BMI assessment both before and after allo-HSCT did not predict transplant outcome. Conclusions: Different indicators of nutritional status might be used in population of hematological malignancies patients subjected to allo-HSCT. The results of the study support the hypothesis that transplant procedure relates to nutritional status deterioration, irrespectively of used method of assessment. However, assessment of albumin concertation on admission and after procedure on D+30 on days +60 to +90 might impact on overall survival. Furthermore, albumin concertation assessed on admission might be easily used to prognose outcome – both OS at 2 years and DFS.