Literary visions of trauma in "A Little Life" by H. Yanagihara, "The Prisoner of Heaven" by C.R. Zafón and "Only Heart Was Saved" by K. Bianek

The present bachelor's degree thesis entitled "Literary visions of trauma in ‘A Little Life’ by H. Yanagihara, ‘The Prisoner of Heaven’ by C.R. Zafon and ‘Only Heart Was Saved’ by K. Bianek survived" deals with the experience of trauma as a phenomenon occurring in culture and literature studies. The aim of this work was to present various realizations of the trauma's components, taking into account its impact on both psychological and physical sphere (separation of the "Spiritual Self" and the "Corporeal Self"), which is reflected on the example of literary characters. Based on materials from the field of clinical psychology and psychiatry, the following components of trauma were presented in the theoretical part: post-memory, dissociation, PTSD and reminiscence. In the analytical part on the example of carefully selected literary texts (‘A Little Life’ by H. Yanagihara, ‘The Prisoner of Heaven’ by C.R. Zafon and ‘Only Heart Was Saved’ by K. Bianek) the various causes of trauma have been analysed in depth: sexual abuse and paedophilia, torture in connection with political imprisonment, disability and loss of job opportunities - along with associated symptoms and the subsequent consequences (orientation towards the consolidation of a certain social position, self-harm, withdrawal from social life). Due to the fact that each literary work comes from a different national background (American, Spanish and Polish), the analysis also includes the models of life preferred by a given culture. The last part of the paper presents possible ways of overcoming trauma using the assumptions of Viktor Frankl's logotherapy, including of the "last card of freedom" and discovering the meaning of life (logos) through "creative work and action". Establishing and building relationships with a close person (friendship, love, partnership) was presented as another way to work through the painful experiencesIn the conclusion, the inferences from the analysis are presented, and the most recent research context, i.e. trauma in the dystopian and transhumanist perspective, is proposed. Drastic living conditions in which an individual has to survive, as well as the creation of a "new human being" with the use of the latest technology may turn out to be an interesting way to expose even more strongly the extremity of the experience, which trauma is.

Niniejsza praca licencjacka „Literackie obrazy traumy w ‘Małym życiu H. Yanagihary, ‘Więźniu nieba’ C.R. Zafona oraz ‘Ocalało tylko serce’ K. Bianek” podejmuje problematykę doświadczenia traumy jako zjawiska występującego w kulturze i literaturoznawstwie. Celem tej pracy było zaprezentowanie różnorodnych realizacji komponentów traumy z uwzględnieniem jej oddziaływania na sferę psychiczną, jak i fizyczną (rozdzielenie „Ja-Duchowego” i „Ja-Cielesnego), co znajduje odzwierciedlenie na przykładzie bohaterów literackich. W oparciu o materiały z dziedziny psychologii klinicznej oraz psychiatrii, w części teoretycznej zostały przedstawione następujące komponenty traumy: postpamięć, dysocjacja, PTSD oraz reminiscencje. W części analitycznej z kolei na przykładzie starannie dobranych tekstów literackich („Małe życie” H. Yanagihary, „Więzień nieba” C.R. Zafona oraz „Ocalało tylko serce” K. Bianek) zostały dogłębnie przeanalizowane różnorodne przyczyny wystąpienia traumy: wykorzystanie seksualne i pedofilia, tortury w związku z osadzeniem w więzieniu politycznym oraz kalectwo i utrata możliwości wykonywania zawodu, a także związane z nią objawy oraz późniejsze konsekwencje (nastawienie na ugruntowanie określonej pozycji społecznej, samookaleczanie, wycofanie z życia społecznego). Z racji przynależności każdego dzieła literackiego do odmiennego kręgu narodowego (amerykańskiego, hiszpańskiego oraz polskiego) w niniejszej analizie ujęto również preferowane przez daną kulturę modele życia. W ostatniej części pracy zaprezentowano możliwe sposoby przezwyciężenia traumy z wykorzystaniem założeń logoterapii Viktora Frankla, w tym „ostatniej karty swobód” i odkrywania sensu życia (logosu) poprzez „pracę twórczą i działanie”. Jako kolejny sposób na przepracowanie doznanej krzywdy przedstawiono nawiązywanie i budowanie relacji z bliską osobą (przyjaźń, miłość, partnerstwo).W zakończeniu zostały przedstawione wnioski płynące z niniejszej analizy oraz zaproponowany najnowszy kontekst badawczy, jakim jest trauma w ujęciu dystopijnym oraz transhumanistycznym. Drastyczne warunki życia, w jakich jednostka musi przetrwać oraz stworzenie „nowego człowieka” z wykorzystaniem najnowszej technologii mogą okazać się ciekawym sposobem na jeszcze silniejsze wyeksponowanie skrajności doświadczenia jakim jest trauma.