Reinterpretacja mitu dionizyjskiego w wierszu „Do Dionizosa” Jarosława Iwaszkiewicza

The main aim of this thesis is to discuss reinterpretation of the Dionysian myth in Jarosław Iwaszkiewicz’s poem “Do Dionizosa” from the collection “Dionizje” (1922). The figure of the Greek god of wine as the deity of urban and modern world in the 20th century provokes to considerate nature of Bacchus and the essence of poetic frenzy. Comparing Dionysus from Iwaszkiewicz’s poem with mythological narratives and elements from history of the Dionysian cult allows us to distinguish the most important features of reinterpretation of this myth. The first chapter discusses the proximity of Dionysus. The next part of the thesis analyzes the nature of Bacchus. The last chapter focuses on the Dionysian frenzy. Dionysus in Iwaszkiewicz’s poem appears to be the patron of modern, expressionist vitalism.

Głównym celem pracy jest omówienie reinterpretacji mitu dionizyjskiego w wierszu „Do Dionizosa” Jarosława Iwaszkiewicza z domu „Dionizje” z 1922 roku. Umiejscowienie greckiego boga w urbanistycznej i modernistycznej rzeczywistości XX wieku staje się punktem wyjścia do rozważań dotyczących natury Bakchosa i istoty poetyckiego szału. Zestawienie Dionizosa u Iwaszkiewicza z przekazami mitologicznymi i elementami historii dionizyjskiego kultu pozwala wyróżnić najistotniejsze cechy reinterpretacji tego mitu. Rozdział pierwszy przynosi omówienie zagadnienia bliskości Dionizosa. Kolejna część pracy dotyczy natury boga. Ostatni rozdział skupia się na zagadnieniu dionizyjskiego szału. W omawianym wierszu Iwaszkiewicza Dionizos okazuje się patronem modernistycznego, ekspresjonistycznego witalizmu.