Zbiorowa Sekurytyzacja Rosji: Ocena regionalnego wpływu europejskich i amerykańskich procesów sekurytyzacji od 1991 r. do chwili obecnej

Społeczna konstrukcja Rosji jako zagrożenia dla bezpieczeństwa postępowała w różnym tempie w różnych regionach Europy. Najogólniej rzecz biorąc, można dostrzec różnice między Europą Zachodnią a państwami byłego Związku Radzieckiego, które po zakończeniu zimnej wojny stały się członkami UE/NATO. Celem niniejszej pracy było ustalenie, którzy aktorzy mieli największy wpływ na kształtowanie europejskiej polityki bezpieczeństwa wobec Rosji. Do tego porównawczego studium przypadku wybrano następujące państwa europejskie: Francję, Niemcy, Polskę, kraje bałtyckie i Finlandię. Przeanalizowano również mocarstwowe wpływy Stanów Zjednoczonych w regionie europejskim. W pracy przeanalizowano różne intersubiektywne konstrukcje Rosji jako zagrożenia dla bezpieczeństwa w tych krajach przez pryzmat teorii sekurytyzacji. Następnym krokiem w badaniach było zbadanie wzajemnych powiązań między tymi procesami sekurytyzacji w ramach teorii kompleksów bezpieczeństwa regionalnego, aby określić, które z nich miały największy wpływ na region. Aby uwzględnić historyczne i socjologiczne aspekty sekurytyzacji, w niniejszej analizie porównawczej sekurytyzacji przeanalizowano trzydziestoletni okres od 1991 r. do rozpoczęcia rosyjskiej inwazji na Ukrainę w 2022 r.Początkowa hipoteza, że państwa byłego Związku Radzieckiego należące do UE są odpowiedzialne za politykę sekurytyzacji w Europie, okazała się częściowo słuszna. Badanie wykazało, że państwa byłego Związku Radzieckiego należące do Unii Europejskiej nie miały znaczącej zdolności do sekurytyzacji postrzegania zagrożenia ze strony Rosji w stosunku do swoich zachodnich sąsiadów. Niemniej jednak przewodziły one Europie w formułowaniu polityk uprzedzających i odpowiadających na wyzwania związane z bezpieczeństwem Rosji. Stany Zjednoczone również odgrywały rolę wspierającą, pomagając w przyjęciu tych polityk. Dalsze rozważania nad tymi ustaleniami byłyby cenne dla zrozumienia, w jaki sposób można lepiej osiągnąć solidarność europejską wobec rosyjskich wyzwań w dziedzinie bezpieczeństwa.

The social construction of Russia as a security threat has progressed at varying rates across the European region. Most generally, lines of difference are perceivable between Western Europe and the Former Soviet States that became EU/NATO members after the end of the Cold War. The purpose of this thesis was to determine which actors were the most influential in shaping Europe’s securitized policies against Russia. The European states chosen for this comparative case study were France, Germany, Poland, the Baltic States, and Finland. The superpower influence of the United States in the European region was also analyzed. This thesis examined the various intersubjective constructions of Russia as a security threat in these states through the lens of securitization theory. The next step in the research was to examine the interrelations between these securitization processes through the framework of Regional Security Complex Theory to determine which were the most impactful across the region. To account for the historical and sociological aspects of securitization, this comparative analysis of securitization studied a thirty-year period from 1991 to the start of the 2022 Russian invasion of Ukraine.The initial hypothesis that the EU’s Former Soviet States were responsible for Europe’s securitized policies turned out to be partially correct. The research found that the European Union’s Former Soviet States were not significantly capable of securitizing their threat perception of Russia to their Western neighbors. However, they led Europe in the formulation of policies preempting and responding to Russia’s security challenges. The United States also had a supporting role by assisting in the adoption of these policies. Further consideration of these findings would be valuable for understanding how European solidarity against Russian security challenges may be better achieved.