Contemporary dance is one of the more spiritual art forms. His story contains many interesting elements that are worth mentioning. Moreover, this dance does not consist only of emotional movements without much expression. Very often it has a metaphysical aspect. In modern dance performances, one sometimes seems to see the soul of the dancing person. Modern dance is more than just dance, because it can penetrate the soul of many people and touch deeply. Moreover, it is amazing how the soul can harmonize perfectly with the body and the body can transcend all boundaries. It can be said that the performance of contemporary dance takes us into another dimension, allowing us to experience unique emotions and sensations.The aim of the work is to present the anthropology of one of the highest arts, contemporary dance. Many important issues were raised in the work. These are, above all, contemporary dance as an art that touches the most sensitive senses, the spiritual dimension of movement, the extraordinary expressiveness, the relationship between body and mind, the emotion as the starting point for the execution of movement or the main assumptions of contemporary dance. The work explored the emergence of modern dance since the 20th century, its development, philosophy, borrowed words from other dances or the metaphysical dimension of movement and body. The first chapter is dedicated to the history of contemporary dance. Here its predecessors and its origins are shown. In addition, topics such as the expansion of contemporary dance, its main themes, trends and the dance theatre of Pina Bausch were addressed. The second chapter focuses on the importance of movement and the body, since they are the key elements. They are the ones who play the main role – they are like a hedge whose form is shaped by the choreographer and his concepts. They can also serve as a political or cultural tool. In addition, reference is made to the philosophy of movement and the body and its interpretation by some researchers and choreographers, as well as to the question of the formation of the ego by the individual in the practice of modern dance. The third chapter is dedicated to the analysis of contemporary dance in Poland – the moment of its creation, the situation during and after the war, as well as the well-known Polish artists of contemporary dance and their conception and performances.
Taniec współczesny jest jedną z bardziej uduchowionych form sztuki. Jego historia zawiera bardzo wiele ciekawych elementów, które warto poruszyć. Dodatkowo, taniec ten nie składa się jedynie z emocjonalnych ruchów bez większego wyrazu. Bardzo często zawiera aspekt metafizyczny. Nieraz zdaje się, iż podczas spektakli tańca współczesnego dostrzega się duszę osoby tańczącej. Taniec współczesny, to coś więcej niż tylko taniec, ponieważ potrafi dotrzeć w głąb duszy niejednego człowieka i dogłębnie poruszyć. Ponadto, niesamowite jest to, jak dusza może idealnie współgrać z ciałem, a ono z kolei może przekraczać wszelkie granice. Można powiedzieć, że przedstawienie tańca współczesnego zabiera nas w inny wymiar, dzięki czemu możemy doświadczyć niespotykanych emocji oraz wrażeń.Celem pracy jest zaprezentowanie antropologii jednej z najwyższych sztuk, jaką jest taniec współczesny. W pracy poruszono wiele ważnych aspektów. Są nimi przede wszystkim: taniec współczesny jako sztuka poruszająca najwrażliwsze zmysły, duchowy wymiar ruchu, wyjątkowa ekspresyjność, relacja między ciałem a umysłem, emocja jako punkt wyjścia w wykonaniu ruchu, czy też główne założenia tańca współczesnego. W pracy przeanalizowano genezę tańca współczesnego od XX wieku, jego rozwój , filozofię, zapożyczenia wykorzystane z innych tańców, czy też, metafizyczny wymiar ruchu oraz ciała. Pierwszy rozdział zostanie poświęcony historii tańca współczesnego. Przedstawiono tu jego prekursorów oraz genezę. Dodatkowo, poruszono takie kwestie jak ekspansja tańca współczesnego, jego główne założenia, nurty, Teatr Tańca Piny Bausch. W drugim rozdziale skupiono się na znaczeniu ruchu oraz ciała, gdyż są one jego kluczowymi elementami. To właśnie one odgrywają w nim główną rolę – są jak żywopłot, którego forma jest kształtowana przez choreografa i jego koncepcje. Mogą także służyć jako narzędzie przekazu politycznego, czy też kulturowego. Ponadto, odniesiono się tu do filozofii ruchu oraz ciała, i jej interpretacji przez niektórych badaczy i choreografów a także do kwestii kształtowania własnego „ja” poprzez jednostkę w momencie praktykowania tańca współczesnego. Trzeci rozdział poświęcono na analizę tańca współczesnego w Polsce – moment jego powstania, sytuacja podczas wojny i po niej oraz na znanych, polskich twórców tańca współczesnego i ich koncepcję wraz ze spektaklami.
