Introduction: An adverse event is defined as an unintended and unexpected harm to a pa-tient experienced in the course of diagnosis, treatment or care that is not related to a disease entity or a general health condition. In the prevention of adverse events, a key element is their reporting and analysis so that effective corrective actions can be developed. Aim of the work: The purpose of this study was to assess attitudes toward adverse events among conservative unit nurses and nursing students.Material and methods: The study included 101 people, of which 41.4% were conservative unit nurses and 58.6% nursing students. In the study Author's Survey Questionnaire, Questionnaire of Health Care Professionals' Attitude towards Clinical Adverse Event Reporting, Justice Sensitivity Scale, Moral Feelings Scale, Perceived Work Stress Scale were used. For the analysis of results, the chi2 test, Student's t test and Cronbach's alpha index were used. A "p" - significance level, which did not exceed the value of 0.05.Results: In the conducted study, the reliability of the Questionnaire of Health Care Professionals' Attitude towards Clinical Adverse Event Reporting (Cronbach's alpha coeffi-cient 0.82) and its accuracy in relation to questions from the author's survey questionnaire have been found. The vast majority of respondents believed that adverse events should be reported because it is important, ensures safety, and leads to the implementation of corrective actions. Despite this, approximately ⅓ of respondents did not report (students were slightly more likely), which was due to fear of negative consequences and complicated formalities. The most commonly reported adverse events were falls, bedsores and hospital infections. No correlation was found between sensitivity to justice, feelings in moral situations, perceived stress, sociodemographic data and reporting of adverse events among conservative unit nurses and nursing students. However, students were significantly more likely to experience situations from a victim's perspective and were more likely to have negative feelings when norms were not met. Conclusions: The Questionnaire of Health Care Professionals' Attitude towards Clinical Adverse Event Reporting achieved satisfactory psychometric in the validation process in Polish conditions. Despite the opinion of conservative unit nurses and nursing students recog-nizing the validity of reporting, the attitudes of both groups toward adverse event reporting were rather negative and slightly more prevalent among nursing students. Thus, it is necessary, especially among nursing students, to develop the ability of respond professionally to clinical adverse events.
Wprowadzenie: Zdarzenie niepożądane definiowane jest jako niezamierzona i nieoczekiwana szkoda pacjenta zaznana w trakcie diagnostyki, leczenia lub opieki, co nie jest związane z jednostką chorobową lub ogólnym stanem zdrowia. W prewencji zdarzeń niepożądanych kluczowym elementem jest ich zgłaszanie i analiza, co pozwala na opracowanie skutecznych działań naprawczych. Cel pracy: Celem pracy była ocena postaw wobec zdarzeń niepożądanych wśród pielęgniarek oddziałów zachowawczych i studentów pielęgniarstwa.Materiał i metody: Przeprowadzone badanie objęło 101 osób, z czego 41,4% stanowiły pielęgniarki oddziałów zachowawczych, a 58,6% studenci pielęgniarstwa. W badaniu wykorzystano Kwestionariusz ankiety autorskiej, Kwestionariusz postaw pracowników ochrony zdrowia wobec zgłaszania klinicznych zdarzeń niepożądanych, Skalę wrażliwości na sprawiedliwość, Skalę uczuć moralnych, Skalę postrzeganego stresu w pracy. Do analizy wyników wykorzystano test chi2, t-Studenta oraz wskaźnik Alfa Cronbacha. Przyjęto „p” – poziom istotności, który nie przekraczał wartości 0,05.Wyniki: W przeprowadzonym badaniu stwierdzono rzetelność Kwestionariusza postaw pracowników ochrony zdrowia wobec zgłaszania klinicznych zdarzeń niepożądanych (współczynnik Alfa Cronbacha 0,82) oraz jego trafność w odniesieniu do pytań z Kwestionariusza ankiety autorskiej. Zdecydowana większość badanych uważała, że należy zgłaszać zdarzenia niepożądane, ponieważ jest to ważne, zapewnia bezpieczeństwo i prowadzi do wprowadzenia działań naprawczych. Mimo to około ⅓ respondentów nie zgłaszała zdarzenia niepożądanego (nieznacznie częściej studenci), co wynikało z obawy przed negatywnymi konsekwencjami i skomplikowanymi formalnościami. Najczęściej podawane zdarzenia niepożądane to upadki, odleżyny i zakażenia szpitalne. Nie stwierdzono zależności pomiędzy wrażliwością na sprawiedliwość, uczuciami w sytuacjach moralnych, postrzeganym stresem, danymi socjodemograficznymi a zgłaszaniem zdarzeń niepożądanych wśród pielęgniarek oddziałów zachowawczych i studentów pielęgniarstwa. Aczkolwiek wśród studentów zaobserwowano istotnie częstsze doświadczanie sytuacji w perspektywie ofiary, a w sytuacjach niedopełniania realizowania norm częściej pojawiały się u nich uczucia negatywne.Wnioski: Kwestionariusz postaw pracowników ochrony zdrowia wobec zgłaszania klinicznych zdarzeń niepożądanych osiągnął zadowalające właściwości psychometryczne w procesie walidacji w warunkach polskich. Pomimo opinii pielęgniarek oddziałów zachowawczych i studentów pielęgniarstwa uznającej słuszność raportowania, postawy obu grup wobec zgłaszania zdarzeń niepożądanych były raczej negatywne i nieznacznie częściej występowały wśród studentów pielęgniarstwa. Zatem należy, zwłaszcza wśród studentów pielęgniarstwa, rozwijać umiejętność profesjonalnego reagowania na kliniczne zdarzenia niepożądane.
