Educations role in the implementation of the Japanese occupation policy in Korea in the years 1910-1945

In 1868, Japan opened up to external contacts and a new era of Meiji began. The country underwent a series of reforms, which at the turn of the 20th century partially led to the expansion of the Japanese. They won the war with China and Russia and in 1910, after years of efforts, annexed Korea. Therefore, they had to find a way to bring order to the Korean Peninsula while pursuing the objectives of their occupation policy. Control of Korean education was one thing that was supposed to help them achieve the goal. From 1910 to 1945, the Japanese completely controlled the schools in which the Koreans were studying through the four Education Ordinances issued at the time. Each of them changed the face of education in Korea and sought to undermine Korean national identity and make the Koreans loyal subjects to the Japanese emperor. To achieve their goals, the Japanese also used other methods, such as interfering with the daily lives of students, militarizing schools, or including propaganda content in textbooks and musical education.

W 1868 roku Japonia otworzyła się na kontakty zewnętrzne i zaczęła się nowa era Meiji. Kraj przeszedł szereg reform, które na przełomie XIX i XX wieku częściowo doprowadziły do rozpoczęcia działań ekspansywnych Japończyków. Wygrali oni wojnę z Chinami oraz Rosją a w 1910 roku, po latach starań, anektowali Koreę. W związku z tym musieli znaleźć sposób, by na Półwyspie Koreańskim panował porządek, jednocześnie realizując cele swojej polityki okupacyjnej. Miała im w tym pomóc między innymi kontrola koreańskiej edukacji. W latach 1910-1945 całkowicie kontrolowali oni szkoły, w których uczyli się Koreańczycy, poprzez cztery Rozporządzenia o Edukacji wydane w tym czasie. Każde z nich zmieniało oblicze nauki w Korei i dążyło do wykorzenienia koreańskiej tożsamości narodowej oraz uczynienia z Koreańczyków lojalnych poddanych wobec japońskiego cesarza. Do realizacji celów Japończycy używali również innych metod, takich jak ingerencja w życie codziennie uczniów, militaryzacja szkolnictwa czy umieszczanie treści propagandowych w podręcznikach i edukacji muzycznej dzieci.