The portrayal of the father-son conflict in immigrant Muslim families in the 20th century British fiction based on White Teeth by Zadie Smith and Hanif Kureishi’s “My Son the Fanatic”

The thesis aims to describe and analyse the father-son conflict in Muslim immigrant families in the 20th century British fiction basing on Zadie Smith’s novel White Teeth and Hanif Kureishi’s short story “My Son the Fanatic”. The first introductory chapter presents different approaches to masculinity and subsequently, two considerably different models of fatherhood, relevant for the discussion of characters from Smith’s and Kureishi’s works that mingle the Western and the Muslim attitudes to paternity. The next chapters are devoted to analysis of the fathers (2nd chapter) and the sons (3rd chapter). The former characters represent first generation immigrants from Muslim countries who rase their sons in England, which proves to be a challenge in a foreign country. The men adopt different approaches to assimilation which consequently influence their sons. Despite mixing both the Western and the Eastern lifestyles, Samad expects his sons to follow traditional Muslim customs. Parvez, in contrast, totally assimilates into the host country, rejects his root culture, and urges his son to do the same. However, the descendants of both immigrants adopt approaches different to their fathers’, which triggers a conflict between them. While Millat and Ali become radical Muslims, Magid chooses a path of a Western scholar. After the analysis, the main conclusion of the thesis is that both the first and the second generation immigrants experience identity crisis stemming from their hybrid identity. They all believe in the false concept of “pure identity” and therefore, refuse to accept their multiculturality. The conflict between the men of different generations is derived also from the acceptance of traditional and hegemonic masculinity, especially by the fathers. Like traditional Muslim parents, they attempt to impose their wills on the sons and take actions that run counter with the Western approach to fatherhood. In turn, the sons, firm in their beliefs, decide to reject the fathers instead of abandoning their youthful convictions. It appears that complicated father-son relationship, which with time transforms into a conflict, originates from unacceptance of one’s cultural identity, disregard for the other’s choices, and lack of mutual understanding.

Bazując na powieści Zadie Smith pt. „Białe Zęby” i opowiadaniu Hanifa Kureishiego pt. „My Son the Fanatic” (brak polskiego tłumaczenia) niniejsza praca poddaje analizie konflikt między ojcem a synem w rodzinach muzułmańskich imigrantów żyjących w Wielkiej Brytanii w XX w. Ponieważ praca skupia się wyłącznie na męskich postaciach, w pierwszym rozdziale przedstawiono różne postawy rozumienia męskości, a następne skrajnie odmienne modele ojcostwa z uwagi na fakt, że bohaterowie dzieł Smith i Kureishiego mieszają zachodnie i Muzułmańskie podejście do rodzicielstwa. Kolejne rozdziały poświęcone są dogłębnej analizie postaci ojców (II rozdział) oraz synów (III rozdział). Pierwsi z nich reprezentują imigrantów pierwszego pokolenia wychowujących swoich potomków w Anglii. Życie na emigracji okazuje się jednak znacznie utrudniać ten proces. Mężczyźni przyjmują inne podejście do asymilacji, co wpływa na ich synów. Mimo iż Samad miesza zachodnie i wschodnie style życia, od swoich dzieci oczekuje podążania za tradycyjnymi Muzułmańskimi wartościami. W przeciwieństwie do niego, Parvez całkowicie asymiluje się w nowym państwie, jednocześnie odrzucając rodzimą kulturę. Tego samego oczekuje on od swojego syna. Potomkowie obojga mężczyzn decydują się jednak obrać inne podejście niż ich ojcowie, co prowadzi do konfliktu między nimi. Millat i Ali stają się radykalnymi Muzułmanami, a Magid obiera drogę uczonego w Zachodnim świecie. Głównym wnioskiem nasuwającym się po analizie jest fakt, że zarówno imigranci pierwszego jak i drugiego pokolenia doświadczają kryzysu tożsamości wynikającego z ich hybrydowej tożsamości kulturowej. Wierzą oni w nieprawdziwą koncepcję „czystej tożsamości”, odrzucając przez to swoją wielokulturowość. Konflikt między dwoma pokoleniami mężczyzn wynika również z ich akceptacji konwencjonalnego i hegemonicznego pojęcia męskości, co jest dostrzegalne zwłaszcza w postaciach ojców. Chcą oni narzucać dzieciom swoją wolę niczym tradycyjni Muzułmańscy ojcowie, a kroki, które podejmują w tym celu są sprzeczne z zachodnim modelem ojcostwa. Synowie z kolei decydują się pozostać wiernym swoim przekonaniom za cenę odseparowania się od ojców. Skomplikowana więź między nimi, która z czasem przeradza się w konflikt, pochodzi więc z braku akceptacji tożsamości kulturowej, lekceważenia wyborów drugiej osoby, oraz wzajemnego niezrozumienia.