Odczuwanie wstrętu w relacjach romantycznych, a poziom namiętności oraz zadowolenia ze związku partnerów zamieszkujących razem i osobno

Recent years have shown that disgust is psychological issue which is more and more willingly researched and described by researchers. Scientific reports indicate the crucial function it can play in close realtionships, particulary in romantic relation. It has been suggested that disgust correlates with several basic components of a close relationship, such as: sexual satisfaction, intimacy, and relationship quality. Last year's study by a psychology student Natalia Kuc (2021) was an attempt to verify whether the newly separated variable, which is disgust towards a partner (Śmieja-Nęcka, 2020), would be related to mentioned components of a close relationship. Negative correlations were found between disgust and relationship satisfaction and sexual satisfaction. Moreover, it was shown that respondents who were in the relationship for a longer time were characterized by a greater intensity of disgust. The aim of present study was an attempt to replicate the part of the last year's results, and also to examine whether cohabitants and people living separately with a partner differ in the sensation of disgust. The gender differences in disgust intensivity were also checked. The study involved 117 participants who were in heterosexual relationships at the time of the study. A final sample counted 102 people, 75 women and 26 men. The results of the study indicate an association between disgust towards a partner and relationship satisfaction, as well as a correlation between sensitivity to disgust and sexual satisfaction. It has also been demonstrated that women are more sensitive to disgust towards unknown people compared to men. Unfortunately, there were no significant differences between disgust towards a partner and general disgust sensivity in groups of people living together with a partner and separately.

Ostatnie lata pokazały, że wstręt jest coraz chętniej badanym oraz opisywanym przez badaczy zagadnieniem psychologicznym. Doniesienia z literatury wskazują na rolę jaką może pełnić w bliskich związkach interpersonalnych, w szczególności w relacji romantycznej. Sugeruje się, że wstręt koreluje z kilkoma podstawowymi składowymi bliskiego związku, jak: satysfakcja seksualna, intymność czy jakość związku. Zeszłoroczne badania studentki psychologii Natalii Kuc (2021) miały na celu zweryfikowanie czy nowo wyodrębniona zmienna, jaką jest wstręt do partnera (Śmieja-Nęcka, 2020) będzie mieć związek z wymienionymi składowymi bliskiej relacji. Wykazano ujemne korelacje między wstrętem, a satysfakcją ze związku oraz zadowoleniem seksualnym. Ponadto, wykazano, że badani będący dłużej w związku cechują się większym nasileniem wstrętu. Celem niniejszego badania była próba replikacji części zeszłorocznych wyników, jak i sprawdzenie czy osoby mieszkające razem z partnerem i osobno różnią się między sobą nasileniem wstrętu. Sprawdzono także jak prezentują się różnice międzypłciowe w odczuwaniu wstrętu. W badaniu wzięło udział 117 uczestników, którzy w chwili badania pozostawali w związkach heteroseksualnych. Do ostatecznej próby zakwalifikowano łącznie 102 osoby, 75 kobiet i 26 mężczyzn. Wyniki wskazują na związek wstrętu do partnera z satysfakcją ze związku, jak i na związek między wrażliwością na wstręt, a satysfakcją seksualną. Wykazano również, że kobiety cechuje większa wrażliwość na wstręt do osób nieznanych w porównaniu do mężczyzn. Niestety nie odnotowano znaczących różnic między wstrętem do partnera oraz wstrętem ogólnym w grupach osób mieszkających wspólnie z partnerem oraz osobno.