Analysis of the current situation of drug shortages in Poland from the perspective of consumers and pharmacists.

Pomimo prężnego rozwoju przemysłu farmaceutycznego braki leków stanowią co raz to większe wyzwanie i zagrożenie dla zdrowia publicznego. Instytucje państwowe oraz unijne starają się poprawiać dostępność produktów farmaceutycznych wprowadzając nowe przepisy oraz inicjując programy na rzecz pacjentów. Niemniej jednak, są to działania niewystarczające. Wielu przyczyn nie da się przewidzieć, a zatem nie da im się zapobiec. Wojna na Ukrainie, czy pandemia COVID-19 spowodowały, że trudności na liniach produkcyjnych, braki surowców, czy zrywające się łańcuchy dostaw jeszcze bardziej się pogłębiły, niosąc za sobą poważne konsekwencje. Następstwem ograniczonej dostępności do niezbędnych medykamentów jest przede wszystkim pogorszenie, a nawet utarta zdrowia i życia pacjentów. Wzrost hospitalizacji może doprowadzić do niewydolności systemu ochrony zdrowia, za którą zapłacą wszyscy obywatele. Celem niniejszej pracy była analiza problematyki braków leków z perspektywy konsumentów, jak również farmaceutów zamieszkujących teren Opoczna i Krakowa.W celu zbadania stanowiska konsumentów autorski kwestionariusz został rozpowszechnionych w dwóch placówkach stacjonarnych oraz w internecie, w wyniku czego wypełniło go 173 pacjentów. Natomiast, aby zapoznać się ze zdaniem farmaceutów przeprowadzono wywiady z 21 przedstawicielami tego zawodu. Poruszana tematyka została podzielona na pięć kategorii. Uzyskane wyniki wskazują, że braki leków stanowią jeden z elementów codzienności w życiu zawodowym aptekarzy, na którego zwalczanie muszą poświęcać duże pokłady czasu i energii. Niedobory stanowią problem wieloczynnikowy, którego skutki odbijają się przede wszystkim na pacjentach, zarówno pod względem zdrowotnym, jak i finansowym. Dla farmaceutów aspekty prawne nie stanowią przedmiotu zainteresowania, gdyż ich głównym celem jest zapewnienie opieki pacjentom na jak najwyższym poziomie. Na ten moment, systemy informowania o brakach aptekarzy, lekarz i pacjentów są nieskuteczne. Obserwowane jest również zbyt małe zaangażowane ze strony podmiotów nadzoru (Państwowa Inspekcja Farmaceutyczna), a także Ministerstwa Zdrowia, w walce z niedoborami. Poprawa dostępności leków niedoborowych wymaga większej aktywności ze strony podmiotów z całego łańcucha dystrybucji.

Despite the buoyant development of the pharmaceutical industry, drug shortages are an ever-increasing challenge and threat to public health. State and EU institutions are trying to improve the availability of pharmaceuticals by introducing new regulations and initiating programs for the benefit of patients. Nevertheless, these measures are insufficient. Many of the causes cannot be predicted, and therefore cannot be prevented. The war in Ukraine, or the pandemic COVID-19 have caused difficulties on production lines, shortages of raw materials, or broken supply chains to worsen further, with serious consequences. The consequence of limited availability of indispensable medicines is primarily the deterioration or even loss of patients' health and lives. An increase in hospitalizations can lead to inefficiencies in the health care system, for which all citizens will pay. The purpose of this study was to analyze the issue of drug shortages from the perspective of consumers, as well as pharmacists living in the Opoczno and Krakow areas. In order to study the position of consumers, the author's questionnaire was distributed in two stationary establishments and online, resulting in 173 patients completing it. On the other hand, 21 representatives of the profession were interviewed to gain insight into the views of pharmacists. The topics covered were divided into five categories. The results indicate that drug shortages are one of the everyday elements in the professional life of pharmacists, for which they have to devote large amounts of time and energy to combating. Shortages are a multifactorial problem, the effects of which primarily affect patients, both health-wise and financially. For pharmacists, legal aspects are not a concern, as their main goal is to provide the highest possible level of care to patients. At this point, systems for informing pharmacists, doctors and patients about shortages are ineffective. It is also observed that there is too little involvement on the part of supervisory entities (State Pharmaceutical Inspection), as well as the Ministry of Health, in the fight against shortages. Improving the availability of shortage medicines requires greater activity on the part of actors along the distribution chain.