Kategoria ego w pismach Roberto Assagiolego oraz naukach Ramany Maharishiego. Rekonstrukacja, analiza i dyskusja

The present work is devoted to our self-awareness. In the introduction, approaches to the ego from the perspective of psychoanalysis and gestalt are presented. It is a presentation of the wide spectrum of meanings and a preliminary introduction to these issues. In the main section, the category of the ego in the writings of Roberto Assagioli and Ramana Maharishi is presented in detail, taking into account its position among the rest of their instructions. The presentation also includes their biographies, which left a strong mark on the systems they represented. Spiritual practice, was a key factor in the teachings of both thinkers, and therefore - here too - there was no shortage of its extensive presentation. The conclusion is a classic overview, outlining the similarities and differences between the two systems. In addition, a potential explanation of the results of this juxtaposition is offered, taking into account the biographical and cultural context.

Niniejsza praca poświęcona została naszej samoświadomości. We wstępie przedstawione zostały ujęcia ego/jaźni osobowej z perspektywy psychoanalizy oraz gestalt. Jest to zaprezentowanie szerokiego spektrum znaczeń, które psychologia i psychoterapia przypisuje tej instancji oraz wstępne wprowadzenie w te problematykę. W części głównej, kategoria ego w pismach włoskiego psychiatry Roberto Assagiolego oraz Indyjskiego mędrca Ramany Maharishiego, została dokładnie zaprezentowana z uwzględnieniem jej pozycji pośród pozostałej części ich pouczeń. Prezentacja każdej z tych postaci, obejmuje także ich biografie, która odcisnęła silne piętno na systemach, których byli reprezentantami. W naukach Assagiolego, wyróżnionych pozostało kilka najważniejszych elementów pośród których znajdujemy odniesienia do teorii woli, samoświadomości, Jaźni oraz różnych (często przeciwstawnych) przestrzeni umysłu. U Maharishiego, spora część teorii o umyślę, ma swoje korzenie w yodze oraz psychologii wchodu. Poza prezentacją tych koncepcji, Śri Ramana najsilniejszy nacisk kładzie na samoświadomość (aham-writti) i Świadomość, w rozumieniu niepodzielnej i jedynej Jaźni. Praktyka duchowa, była u obydwu myślicieli kluczowym czynnik w nauczaniu, i dlatego – także tutaj - nie zabrakło jej obszernej prezentacji. Zakończenie jest klasycznym zestawieniem, w którym przedstawiono podobieństwa i różnice między obydwoma systemami. Oprócz tego, zaproponowano potencjalne wyjaśnienie rezultatów tego zestawienia, uwzględniając kontekst biograficzny oraz kulturowy.