An Analysis of the Polish Constitutional Crisis in the Context of the Performative Utterance Theory

Since 2015, Poland has been going through probably one of the most serious legal crises in its history. The attempts to solve this crisis taken so far have focused primarily on purely legal or political-ideological arguments. In order to look at this issue more broadly, this paper undertakes an analysis of the crisis based on the theory of performative utterances and the theory of speech acts, taking into account the concept that the use of different registers of an ethnic language leads to the formation of distinct images of reality among their users. This reflection makes it possible to analyse the legal crisis from a new perspective and draw conclusions on how to remediate it.

Od 2015 roku, trwa w Polsce prawdopodobnie największy kryzys prawny w historii tego kraju. Dotychczasowe próby rozwiązania owego kryzysu skupiały się przede wszystkim na argumentacji czysto prawniczej bądź polityczno-ideologicznej. Próbując spojrzeć na ów problem szerzej, w niniejszej pracy podejmuję się analizy opartej o teorię performatywów oraz teorię aktów mowy, z uwzględnieniem koncepcji zakładającej, iż posługiwanie się różnymi rejestrami języka etnicznego prowadzi do kształtowania się odmiennych obrazów rzeczywistości wśród ich użytkowników. Refleksja ta umożliwia analizę kryzysu prawnego z nowej perspektywy oraz wyciągnięcie wniosków dotyczących tego, jak można mu zaradzić.