Forward Deployed Maritime Services - Threat Assessment: Probability Of "Low Intensity Conflict" In The South China Sea -United States & China

Istnieje duże prawdopodobieństwo konfliktu na Morzu Południowochińskim, biorąc pod uwagę bardziej agresywną postawę PLA przed i podczas kryzysu COVID-19. Chociaż US Navy jest Uzupełniając swoje aktywa w regionie, Chiny nadal zastraszają swoich sąsiadów, sieją niezgodę i wkraczają na wody terytorialne innych krajów w poszukiwaniu zasobów naturalnych. Wydaje się, że zapobieganie konfliktom poprzez przestrzeganie rządów prawa UNCLOS (Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza) ma bardzo małą pozycję w oczach Pekinu. Jeśli dyplomacja południowo-wschodnich krajów ASEAN upadnie lub stanie się nie do opanowania, Chiny mogą wykorzystać kryzys. W tym momencie każda forma konfliktu może ułatwić szerszy kryzys na całej półkuli obejmujący Chiny, Stany Zjednoczone i inne kraje Indo-Pacyfiku. Niedawno do tego konfliktu wokół sporu granicznego w Ladakhu włączyły się Indie. Chociaż spór ten ma swoje korzenie w linii McMahone z 1962 r., może jednak skłonić siły indyjskie do zawarcia sojuszu z USA, Japonią, potencjalnie Wielką Brytanią i australijską marynarką wojenną na Morzu Południowochińskim. Tymczasem, dopóki taki sojusz nie zostanie formalnie utrwalony, Stany Zjednoczone muszą nadal egzekwować rządy prawa i korzystać ze swoich praw, a także praw innych narodów do swobody żeglugi na Morzu Południowochińskim. W tym artykule zbadamy różne przypadkowe mechanizmy, które (przewaga ekonomiczna, morska i kosmiczna) mogą potencjalnie przerodzić się w „konflikt o niskiej intensywności” między dwiema największymi flotami na Morzu Południowochińskim. Metodologia Moslera nie będzie wykorzystywana jako praktyczna strategia zarządzania ryzykiem, ponieważ niniejszy artykuł skupi się bardziej na analizie jakościowej niż ilościowej. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowej analizy opartej na najnowszych ocenach zagrożeń wojskowych, analizie think-tanków i omówieniu współczesnej awioniki.

There exists a high probability for conflict in the South China Sea given the PLA’s more aggressive posture prior to and during the COVID-19 crisis. Although the U.S. Navy is replenishing its assets in the region, China continues to intimidate its neighbors, sow discord, and encroach on territorial waters of other countries in search for natural resources. It appears that conflict prevention by adherence to the rule of law UNCLOS (United Nations Convention on the Law of the Sea) has very little standing with Beijing. If Southeast ASEAN Nations diplomacy collapses, or becomes unmanageable, then China may exploit the crisis. At this point any form of conflict may facilitate a broader hemispheric-wide crisis involving China, the U.S. and other Indo-Pacific countries. More recently India has been added to this conflict over the Ladakh border dispute. Although this dispute finds its origins in the 1962 McMahone line it can, however, prompt the Indian Forces to enter an alliance with the US, Japan, potentially the UK, and the Australian Navies in the South China Sea. Meanwhile, until such an alliance is formally solidified the U.S. must continue to enforce the rule of law and exercise its right, and the rights of other nations to freedom of navigation in the South China Sea. This paper will explore the various casual mechanisms that (economic, maritime, aerospace superiority) can potentially escalate into a “Low Intensity Conflict” between the worlds two largest navies in the South China Sea. The Mosler Methodology will not be used as a practical risk management strategy as this paper will focus more on qualitative rather than quantitative analysis. This paper intends to provide a comprehensive analysis drawing upon the most recent military threat assessments, think-tank analysis and modern avionics are discussed.