Rozwinięcie koncepcji tożsamości narracyjnej opracowanej przez Alasdaira MacIntyrea, Charlesa Taylora i Paula Ricoeura w powieściopisarstwie Wiesława Myśliwskiego

The paper aims to supplement and extend the concept of narrative identity developed by Alasdair MacIntyre, Charles Taylor, and Paul Ricoeur by testing it in the fictional world of Wiesław Myśliwski’s prose. The underlying assumption is that literature allows us to inspect people's ways of living in the world. The juxtaposition of the philosophical concept of narrative identity with the anthropological convictions in the novel "The Last Deal" indicates an alignment of views on subjectivity and the narrative way of creating identity between the writer and philosophers. The result of the research on two novels by Myśliwski complements the theoretical considerations of philosophers. "The Naked Orchard" draws attention to the importance of relationships with loved ones in the process of constituting one's own identity. This novel also reveals the possibility of joining together a ripped identity thanks to the inclusion of the other in oneself. "The Horizon" explores the role of space, overlooked by philosophers. Myśliwski also draws attention to the analogy between the family home and the grave and the influence of these two places (understood as physical and mental space) on identity. "The Horizon" also serves as a reference point to describe the process of how the other enters into the sphere of someone’s identity and explores the unique role of corporeality in the process.

Celem pracy jest uzupełnienie i rozszerzenie koncepcji tożsamości narracyjnej opracowanej przez Aladaira MacIntyre’a, Charlesa Taylora i Paula Ricoeura dzięki przetestowaniu jej w powieściowym laboratorium Wiesława Myśliwskiego. Praca wychodzi z założenia, że literatura pozwala sprawdzać ludzkie sposoby bycia w świecie. Zestawienie filozoficznej koncepcji tożsamości narracyjnej z przekonaniami antropologicznymi obecnymi w powieści „Ostatnie rozdanie” wskazuje na wspólnotę poglądów na podmiotowość i narracyjny sposób tworzenia tożsamości między pisarzem a filozofami. Rezultatem badania przeprowadzonego na dwóch powieściach prozaika jest uzupełnienie teoretycznych rozważań filozofów. „Nagi Sad” zwraca uwagę na istotność relacji z bliskim w procesie konstytuowania własnej tożsamości. Dzieło to ujawnia także możliwość połączenia rozbitej tożsamości dzięki włączenie w jej obręb innego. „Widnokrąg” eksploruje rolę przestrzeni, pominiętą przez filozofów. Myśliwski zwraca również uwagę na połączenie domu rodzinnego i grobu oraz wpływu tych dwóch miejsc (rozumianych jako fizyczna i mentalna przestrzeń) na tożsamość. „Widnokrąg” służy również za punkt odniesienia do opisania procesu wchodzenia drugiego w obręb własnej tożsamości oraz eksploruje szczególną rolę cielesności w tym procesie.