Women and revolution : the image of women in post-2011 Egyptian drama

The revolution of 25 January 2011 in Egypt not only ended the 30-year rule of President Husni Mubarak, but also led to rapid socio-political changes in the country. The groundbreaking events inspired Egyptian artists to reflect creatively on the revolutionary period. Renown playwrights but also debutants and amateurs, have left a unique testimony of the historical events and their far-reaching consequences. The article presented here starts from a historical reflection on the participation of Egyptian women in revolutionary national uprisings. It takes a look at the multiplicity of culturally and socially motivated images of women in Egypt. Then, it focuses on women as dramatis personae showing the diversity of their literary images. It also tries to draw attention to the mimetic dimension of the dramaturgical figure of a woman, which carries psychological, social and historical contexts. As it has been attempted to show, the female figure in the dramaturgy of the discussed period is a very important compositional element modelling the interpretative dimension of the literary works. The woman as a primary and secondary character in Egyptian dramas, due to the cultural and historical context, focuses attention and reinforces the conveyed message. Her presence in a literary work affects all its elements in a specific way. Based on the factors which motivate the female protagonists actions in Egyptian dramas, a typology of them has been made. The diversity of their attitudes as an affirmation of different roles and functions performed both in the literary compositional structures and events of the plot in discussed dramas has been synthesised. The results of the presented analyses made it possible to create a gallery of images of Egyptian women portrayed in dramas written after 2011.

Rewolucja 25 stycznia 2011 roku w Egipcie nie tylko zakończyła trzydziestoletnie rządy prezydenta Husniego Mubaraka, ale także doprowadziła do gwałtowanych przemian społeczno-politycznych w kraju. Przełomowe wydarzenia zainspirowały rodzimych artystów, którzy okres rewolucji poddali twórczej refleksji. Egipskie dramatopisarki i dramatopisarze o uznanej pozycji, ale także debiutanci pozostawili wyjątkowe świadectwo zapisu historycznych wydarzeń oraz ich daleko idących następstw. Prezentowany artykuł wychodzi od historycznej refleksji na temat udziału Egipcjanek w rewolucyjnych zrywach narodowych. Przybliża wielość kulturowo i społecznie umotywowanych wizerunków kobiety w Egipcie. Następnie, opierając się na metodzie analizy semantyczno-semiotycznej uwzględniającej interpretacyjny kontekst wybranych dramatów pisanych od 2011 roku skupia się na kobietach jako dramatis personae ukazując różnorodność ich literackiego wizerunku. Stara się również zwrócić uwagę na wymiar mimetyczny dramaturgicznej postaci kobiety, który niesie w sobie konteksty psychologiczne, społeczne oraz historyczne. Jak starano się wykazać, postać kobiety w dramaturgii omawianego okresu stanowi bardzo istotny element kompozycji modelujący wymiar interpretacyjny utworów. Kobieta jako postać pierwszo i drugoplanowa egipskich dramatów, ze względu na kontekst kulturowy oraz historyczny, ogniskuje uwagę, wzmacnia przekazywany komunikat, a jej obecność w utworze w specyficzny sposób oddziałuje na wszystkie elementy architektury teatralnego tekstu. W oparciu o czynniki motywujące działania bohaterek egipskich dramatów dokonano ich typologii. W syntetyczny sposób ujęto różnorodność ich postaw jako afirmacji ról oraz funkcji pełnionych zarówno w literackich strukturach kompozycyjnych jak i wydarzeniach, do których nawiązuje fabuła omawianych utworów. Wyniki przeprowadzonych analiz pozwoliły na stworzenie galerii obrazów Egipcjanek ukazywanych w dramatach pisanych po 2011 roku.