Posłowie : filozof edukacji w (podwójnej) roli : zaangażowanego społecznie badacza edukacji

Filozoficzna refleksja nad edukacją to z jednej strony komfort akademickiego bezinteresownego poszukiwania sensu edukacji w powiązaniu z refleksją o człowieku, dobru i złu oraz otaczającym go świecie; z drugiej - stała konfrontacja z prozaiczną rzeczywistością, a więc z mało imponującymi praktykami edukacyjnymi, w dodatku coraz bardziej infiltrowanymi przez władzę państwową, kościelną, wolny rynek. Jak w takiej sytuacji pozostać w roli niezaangażowanego badacza edukacji? Gdyby jednak mocniej wkroczyć na arenę polityczną, to można się obawiać rychłego przedzierzgnięcia filozofa w ideologa. W swoim tekście dzielę się swoimi przemyśleniami na temat trudności w spełnianiu przez filozofa edukacji jednej i drugiej roli z osobna. Argumentuję na rzecz szukania balansu między refleksją filozoficzną a zaangażowaniem w praktykę edukacyjną, na konkretnych przykładach takiego podwójnego zaangażowania poszczególnych filozofów. Wnioski z przemyśleń tematu prezentuję w podsumowaniu.