Heidegger’s philosophical protest against contemporary science and technique

In my article I would like to present the problem of Heidegger's objection against contemporary science and technology. In his opinion it is a source of fall of metaphysics and philosophy's crisis. In his first works Heidegger undertakes the problem of metaphysical tradition and presents experience and thinking based on Husserl's phenomenology and philosophy of life and hermeneutics in Dilthey. Heidegger goes away from historical depiction of human history and presents it in new light. Despite Heidegger's thinking about metaphysical tradition has evaluated, his main problem still remains the truth, which constitutes in thinking. Heidegger says "science doesn't think". But he doesn't reject the science and technology and focuses on source thinking, which isn't in their area of interests. In contemporary debate about digital humanistic Heidegger's attitude is very interesting because it lets to take distance to technical depiction of humanistic and shows necessity of turning to source thinking, which is a base for any thinking, also humanistic

W swoim referacie chciałbym poruszyć problem sprzeciwu Heideggera wobec współczesnej nauki i techniki. Heidegger uznaje je za źródło upadku metafizyki oraz kryzysu filozofii. Już w swych pierwszych pracach próbuje zmierzyć się z tradycją metafizyczną i przedstawia doświadczenie i myślenie w oparciu o założenia fenomenologii Husserla, filozofii życia a także hermeneutyki Diltheya. Heidegger odchodzi od historycznego ujęcia dziejów człowieka i pokazuje je w nowym świetle. Mimo iż myślenie Heideggera o tradycji metafizycznej uległo ewolucji, to jednak przewodnim problemem jest u niego kwestia prawdy, która konstytuuje się w myśleniu. Jak twierdzi Heidegger, "nauka nie myśli". Jednak nie odrzuca on nauki i techniki, ale koncentruje się na myśleniu źródłowym, którym ani nauka, ani technika nie zajmują się. We współczesnej debacie na temat humanistyki cyfrowej stanowisko Heideggera jest bardzo interesujące, ponieważ pozwala nabrać dystansu do technicznego ujęcia humanistyki i pokazuje konieczność zwrócenia się ku myśleniu źródłowemu, które leży u podstawy każdego myślenia, także humanistycznego