Myślenie utopijne i dyskurs o kulturze Zygmunta Baumana i Leszka Kołakowskiego

Tezą główną artykułu jest pogląd Zygmunta Baumana i Leszka Kołakowskiego, że myślenie utopijne jest naturalną "hermeneutyczną orientacją człowieka". To z kolei oznacza, że rasa ludzka niemal instynktownie próbuje odkryć sens we wszystkim, czego zdarzy się jej doświadczyć. Widać wyraźnie, że pojęcia kultury Baumana i Kołakowskiego zakotwiczone są w światopoglądzie hermeneutycznym, czyli takim, który zakłada sens poza ludzkimi intencjami. Tym, co łączy obu filozofów w ich myśleniu o kulturze europejskiej, jest nieortodoksyjny model strukturalistyczny, zakorzeniony w pracach Claude’a Lévi-Straussa.

The main thesis of this article is that the utopian thinking of Zygmunt Bauman and Leszek Kołakowski represents a natural "hermeneutic orientation" for human beings. This, in turn, means that the human race almost instinctively attempts to discover the sense in each and every thing which it comes to experience. The concepts of culture found in Bauman and Kołakowski are anchored in the hermeneutic worldview - a perspective which assumes that there is a sense and meaning existing beyond human intentions. What connects these two Polish philosophers in their ponderings on European culture is a nonorthodox model of structuralism rooted in the works of Claude Lévi-Strauss.